W Requiem For A Dream występują niezwykle utalentowani aktorzy i aktorki, a my jesteśmy tutaj, aby ocenić niektóre z najbardziej urzekających występów w filmie.
Przełomowy film Darrena Aronofsky'ego Requiem dla snu to zapadające w pamięć przedstawienie nadużywania substancji i uzależnienia z czterech różnych, ale powiązanych ze sobą perspektyw. Dzięki emocjonalnym występom i nowatorskiemu stylowi wizualnemu, dramat zagłębił się w kilka psychologicznych aspektów zażywania narkotyków, włączając w to zwykły niepokojąco surowy i prawdziwy dotyk filmowca.
Obsada oczywiście wykonała świetną robotę, dodając życie złożonym postaciom. Jared Leto i Jennifer Connelly nadają swoim występom pewne poczucie bezradności i desperacji, a także Marlon Wayans, który przełamuje swój typowy zbiór zabawnych ról. Ellen Burstyn jako uzależniona od amfetaminy wdowa nagrywa jeden ze swoich najbardziej poruszających występów i była nominowana do Oscara.
7Sean Gullette jako Arnold
Marion (Jennifer Connelly) kompulsywnie pociąga ją heroina, ale kiedy jej i jej chłopakowi kończą się zapasy i pieniądze, zostaje skłoniona do ekstremalnych środków, takich jak sprzedanie się. Jej psychiatra, Arnold, spotyka się z nią na obiedzie, a następnie pomimo jej dyskomfortu angażuje się w stosunek.
Rola jest dość niewielka, ale przyczynia się do niektórych niepokojących elementów filmu, ponieważ Sean Gullette odwzorowuje ponurą minę Arnolda, gdy głośno przeżuwa jedzenie na stole. W jego manierach jest coś złowieszczego, co zapowiada to, co później robi Marion. Ogólnie rzecz biorąc, udaje mu się sprawić, że postać jest zadowolona z siebie i pozbawiona emocji.
6Marcia Jean Kurtz As Rae
Jako Rae, Marcia Jean Kurtz gra postać, która jest wszechwiedząca. Gdy starzejąca się wdowa Sara Goldfarb ma nadzieję pojawić się w reality show, zaczyna stosować dietę, aby zmniejszyć wagę. Rae bezczelnie - i prawdopodobnie sarkastycznie - komentuje dietę Sary, dając jej wskazówki zdrowotne.
To bardzo wiarygodne przedstawienie bez żadnej sztucznej melodramatu. Dlatego taka rola jest odpowiednia dla aktora charakterystycznego, jakim jest Kurtz. Rae z łatwością zachowuje się i wygląda jak wścibski sąsiad z sąsiedztwa, który wydaje się mieć zdanie na wszystko i wszystko. Marcia Jean Kurtz grała później tak małe role w innych filmach Darrena Aronofsky'ego Zapaśnik, mamo , i Czarny łabędź .
5Christopher McDonald jako Tappy Tibbons
Tappy Tibbons to entuzjastyczny gospodarz teleturnieju, pełen ogólnej charyzmy i przesadnej brawury takich ludzi w showbiznesie. Większość jego scen jest pokazywana z obiektywu telewizora Sary Goldfarb. Jest przywiązana do programu urokiem gospodarza i chce dołączyć do niego przed wiwatującą publicznością.
Christopher McDonald bez wysiłku odtwarza postać z jego wyraźną oratorską i pewną siebie osobowością, dodając do swojej roli trochę „scenariuszowego realizmu”. Z łatwością wydaje się być człowiekiem bardzo dobrze zaznajomionym z reflektorem. Film faktycznie kończy się tym, że serdecznie wita Sarę na swoim programie, który okazuje się być jedną z halucynacji Sary. Jego występ jest rzeczywiście halucynacyjnym oderwaniem się od uziemionych i ponurych postaci w filmie Requiem dla snu .
4Marlon Wayans jako Tyrone C Love
Tyrone jest jednym z przyjaciół Harry'ego Goldfarba (Jared Leto), który zwykle bierze z nim narkotyki. Podczas gdy Marlon Wayans był znany z ról komediowych - zwłaszcza w serii Straszny film - wycofuje się z roli osoby wrażliwej emocjonalnie. Rola została początkowo zaoferowana komikowi Dave'owi Chappelle, który ją odrzucił. Jeśli chodzi o Wayansa, przeczytał oryginalną powieść trzy razy i przesłuchał pięć razy w końcu zdobywając rolę .
Na początku jego postać wydaje się dość stabilna, ponieważ radośnie angażuje się w swoje uzależniające nawyki. Ale kiedy uzależnienie staje się przytłaczające, Tyrone zaczyna mieć odległe wspomnienia ze swojej przeszłości, gdy przypomina sobie, że jego młodsza jaźń przytuliła się do matki. W szczególności w tej scenie błyszczy Marlon Wayans. Jego łzy, wołanie o pomoc i frustracja, wszystko to wydaje się być całkiem szczere. Jego desperacja rośnie z czasem, gdy angażuje się w przestępstwa, aby kupić autodestrukcyjne narkotyki, do których go pociąga.
3Jennifer Connelly jako Marion Silver
Jennifer Connelly nie ma tylu głośnych monologów w porównaniu z innymi głównymi postaciami w filmie. Mimo to udaje jej się „niedostatecznie działać” jako Marion Silver. Wciela się w uzależnioną, która cierpi nie tylko z powodu nałogu, ale także z powodu toksycznego związku, gdy jej chłopak wywiera na nią presję psychiczną, aby zarobiła pieniądze na wsparcie ich nałogu.
Connelly wyraża tę presję poprzez subtelne maniery. Nawet w scenach, które nie wymagają dużo rozmowy, jej oczy i miny oddają jej słaby i wrażliwy stan. Jak sama Connelly podsumowuje postać wywiad z BBC: „To było wyczerpujące, smutne i niewygodne”.
dwaJared Leto jako Harry Goldfarb
Harry Golbfarb to dość szara postać, co czyni go jedną z najbardziej wymagających postaci w wszechstronnej karierze aktorskiej Jareda Leto. Leto zaczyna jako bezradny mężczyzna walczący z narkotykami. Jednak nie jest osobą samolubną, ponieważ sumiennie opiekuje się jej matką i życzy sobie, aby zrezygnowała z diety, na której była uzależniona. W miarę postępów filmu widzowie widzą jego przemianę w zdesperowaną osobę, która traci wolę życia, zanim dostanie swoją zwykłą dawkę. Jest wtedy skłonny schylić się w jakimkolwiek stopniu, tracąc wszelki sens w życiu.
Leto, podobnie jak jego współgwiazda Jennifer Connelly, dodaje emocji także do cichych sekwencji. Wspomniana scena na molo to chyba jedyna część, w której obaj aktorzy wydają się najspokojniejsi w burzliwej skądinąd narracji. Potem, oczywiście, kiedy jego postać traci ręce, ból na jego twarzy jest zbyt trudny do obejrzenia.
1Ellen Burstyn As Sara Goldfarb
Jako Sara Goldfarb, nominowana do Oscara Ellen Burstyn zapewne dała jedno z najbardziej niepokojących występów aktorskich w historii kina. W swoim monologu, w którym wyjaśnia synowi, dlaczego chce schudnąć i założyć czerwoną sukienkę podczas teleturnieju, Burstyn daje jej wszystko, by wyrazić emocjonalną przyczynę, która kieruje resztą jej działań.
Podobnie jak reszta głównej obsady, ona również wypuszcza okrzyki bezradności, ale to, co sprawia, że jej gra jest niesamowicie piękna, to to, że wydaje się uśmiechać przez ból. Sprawia to jej smutne oczy i przerażający uśmiech Requiem dla snu prawie horror. Mimo że rujnuje swoje ciało i stan psychiczny, wciąż skrywa optymizm na przyszłość, w której może pojawić się w telewizji, fantazję, którą kontynuuje do samego końca ...