Fani zostali potraktowani trzema różnymi rebootami Spider-Mana na żywo w ciągu ostatnich 20 lat, ale jego pierwszy film animowany góruje nad resztą.
Sony cieszy się uznaniem krytyków Spider-Man: Into the Spider-Verse była mistrzowską lekcją poprawnej adaptacji spuścizny Spider-Mana na ekranie i jako taka zasługuje na słuszne uznanie jako najlepsza adaptacja Spider-Mana w historii. Zanim film trafił do kin, widzowie byli świadkami trzech różnych kinowych restartów Spider-Mana w ciągu mniej niż 20 lat; począwszy od 2002 roku, w którym doszło do kampy i infuzji miazgi Człowiek Pająk , wyreżyserowany przez Sama Raimiego z Martwe zło sława. Po dwóch sequelach (z których jeden uważany jest za jeden z najlepszych filmów o superbohaterach wszechczasów), Sony ponownie uruchomiło serię z nastrojowym i atmosferycznym Niesamowity Spider Man, z Markiem Webbem na czele zarówno restartu, jak i kontynuacji krytycznej panoramy. Po rozczarowujących powrotach kasowych Niesamowity Spider-Man 2, Sony i Marvel Studios zawarły porozumienie, które pozwoliło Spider-Manowi zadebiutować w MCU, jako pierwszy Kapitan Ameryka Wojna Domowa a potem w czterech kolejnych filmach.
Kontynuuj przewijanie, aby czytać dalej Kliknij poniższy przycisk, aby szybko rozpocząć ten artykuł.
Podczas gdy Peter Parker miał swój udział w pokazie na ekranie, to jego następca w Ultimate Universe, Miles Morales (Shameik Moore), był głównym bohaterem pierwszego kinowego animowanego wydania Spider-Mana. Stworzony w 2011 roku przez Briana Michaela Bendisa, częściowo jako odpowiedź na reakcję na kampanię Donalda Glovera, mającą na celu zagranie Spider-Mana w Niesamowity Spider Man, Miles przejął płaszcz Spider-Mana po pozornej śmierci Ultimate Petera Parkera z rąk Sinister Six. Spotkał się z mieszaną reakcją po swoim debiucie, a postać od tego czasu zyskała żarliwą i oddaną rzeszę fanów, wykraczając daleko poza pseudonim „czarnego Spider-Mana”, który narzucili mu jego przeciwnicy.
Mimo że Miles Morales jest bohaterem filmu, Into the Spider-Verse jest o nim io wiele więcej w tym samym czasie. Głębokie zrozumienie mitów Spider-Mana w połączeniu z bombastycznym stylem wizualnym sprawia, że jest to nie tylko najlepszy film Spider-Mana, ale także jeden z najlepszych filmów animowanych, jakie kiedykolwiek powstały.
Into the Spider-Verse zachowuje podstawowe motywy Spider-Mana
Po pierwsze i najważniejsze, Into the Spider-Verse to celebracja wszystkiego, co dotyczy postaci Spider-Mana. Od początkowej sceny po żartobliwe nawiązania do Spider-Man 3 Ta przyprawiająca o zawrót głowy scena tańca, jest jasne, że reżyser Peter Ramsey i jego zespół animatorów byli już oddanymi fanami tej postaci i poświęcili czas, aby zgodnie z prawdą zbadać Spider-Mana i jego największe historie i przeczytać o nich. Wszystko to jest doskonale zilustrowane w pierwszych 25 minutach filmu, w migawkach, które widzimy oryginalnego Spider-Mana Milesa, granego przez Chrisa Pine'a. Jego ruchy, przekomarzanie się ze swoimi złoczyńcami i niemal natychmiastowa decyzja, którą podejmuje w sprawie treningu Milesa, pokazują zrozumienie tego, co reprezentuje główny nurt 616 Spider-Mana, co sprawia, że jest tak rozdzierający serce, gdy zostaje zabity.
Uczyniając z filmu historię powstania następcy Petera, twórcy przekazują nam te same lekcje na temat bohaterstwa i odpowiedzialności, jakich uczymy się od Petera, ale z zupełnie innego i nowego obiektywu. Miles Morales jest inspirującym wzorem do naśladowania dla małych kolorowych dzieci, ale lekcje, których ich uczy, są równie ważne, jak przedstawienie, które im daje. Miles nie tylko dowiaduje się, jak ważna jest odpowiedzialność, kiedy jest zmuszony ocalić Nowy Jork, ale także odkrywa niuanse moralności i siłę wyboru, gdy dowiaduje się, że jego wujek to The Prowler. Widzowie widzą, jak Miles zyskuje moc wykraczającą poza wszystko, co mógł sobie wyobrazić, a fakt, że obserwujemy, jak nieuchronnie podejmuje decyzję o użyciu ich na dobre, pomimo wpływów popychających go w przeciwnym kierunku, jest potężny.
Nie tylko widzimy te lekcje oczami Milesa, ale Spider-Verse pozwala nam również zobaczyć, jak Peter Parker ponownie uczy się tych samych lekcji w ekscytujący i oryginalny sposób. Po śmierci oryginalnego Spider-Mana z uniwersum Milesa pozostaje bez mentora - to znaczy do czasu, gdy poznaje Petera B. Parkera (Jake Johnson), cynicznego i zblazowanego Spider-Mana z alternatywnego wymiaru. Poprzez swoją relację z Milesem, Peter B. re-kontekstualizuje swoje rozumienie tego, czym jest bohater (i dobry człowiek), pozwalając mu powrócić do swojego wymiaru i ożywić związek z Mary-Jane Watson. Peter B. po raz kolejny powraca do poświęcenia Spider-Mana w ochronie małego faceta, lekcji, którą udziela Milesowi, tworząc cykl heroizmu, który wynika bezpośrednio z moralności zaszczepionej oryginalnemu Peterowi Parkerowi przez jego wuja Bena.
Into the Spider-Verse oddaje wizualne podekscytowanie Spider-Mana
Częstą krytyką filmów Spider-Mana z ery MCU jest to, że nie oddają one dobrze wizualnego stylu Spider-Mana jako postaci. Filmy Raimiego i Webba oddawały się i upajały pokazem Spider-Mana huśtającego się po Nowym Jorku; Spidey ma prawdopodobnie najbardziej zapierające dech w piersiach techniki przechodzenia ze wszystkich superbohaterów, a zarówno Raimi, jak i Webb wykonali fantastyczną robotę, stawiając nas w miejscu Spider-Mana, który szybował wysoko nad krajobrazem Nowego Jorku. To jest coś takiego Into the Spider-Verse też robi; ale nie ogranicza się tylko do tworzenia pajęczyny. Każda klatka filmu ocieka paplaniną wizualną, replikując komiksy, które dały początek życiu postaci.
Film nie powstrzymuje się również przed pokazaniem osobliwości postaci Spider-Mana w przyziemny sposób, na przykład gdy Peter i Miles prowadzą pełną rozmowę podczas wchodzenia po ścianie. W pokoju Milesa jest również knebel, w którym wszyscy Spider-Men czołgają się po ścianie, aby uniknąć wykrycia przez Ganke, współlokatora Milesa. Animatorzy zmienili nawet celowe szczegóły, takie jak animowanie Milesa z niższą liczbą klatek na sekundę niż Peter B. Parker, aby pokazać różnice w doświadczeniach między nimi. Chociaż takie chwile mogą wydawać się młodzieńcze lub nieważne w wielkim planie rzeczy, wszystkie są równie ważne, aby nadać filmowi ten sam wyraźny styl, którego komiksy Spider-Mana używają od lat.
Into the Spider-Verse to meta, ale także własny film
Jeden z najbardziej zabawnych aspektów Spider-Verse jest jego metatekstową naturą; tak wiele referencji i pisanek wzbogacić wrażenia z oglądania filmu, gdy zrozumiesz, skąd pochodzą. Rzeczy takie jak ściana alternatywnych kostiumów w jaskini Petera lub projekt Zielonego Goblina pochodzący z Ultimate Universe są całkowicie atrakcyjne dla wieloletnich fanów Spider-Mana i pomagają nadać filmowi atmosferę życia. Jednak te odniesienia nie odbierają żadnej części wrażeń z oglądania osobom, które nie czytają komiksów lub nie rozumieją tych odniesień. Przeciętny kino wciąż będzie w stanie to docenić Spider-Verse nawet na poziomie powierzchni, po prostu dlatego, że film techniczny na wystawie jest tak wyrafinowany.
Jednak meta jakość filmu nie ogranicza się tylko do odniesień, ale jest dosłownie wpisana w DNA filmu w sprytny sposób. Kiedy Miles zostaje po raz pierwszy ugryziony przez pająka, który nieuchronnie zmienia go w Spider-Mana, natychmiast zyskuje to, co widzowie rozumieją jako Spider-Sense. Jednak ten film nie renderuje tego w ten sam przedkognitywny sposób, w jaki robią to inne filmy Spider-Mana; Spider-Sense Milesa to dosłownie czwarta ściana komiksu. Zyskuje wewnętrzny monolog i niemal hiper-świadomość swojego miejsca w historii o superbohaterach. Przybiera to wizualną formę stron i paneli komiksu, motyw wizualny, do którego film często powraca, aby pokazać widzom, że dzieje się coś wielkiego. To właśnie taka pomysłowość filmowa w połączeniu z niesamowitym aktorstwem głosowym i prawdziwą miłością do głównych bohaterów sprawia, że Spider-Man: Into the Spider-Verse idealna adaptacja postaci.