Dlaczego krytycy nienawidzili największego showmana (i dlaczego się mylą)

Jaki Film Można Zobaczyć?
 

Hugh Jackman mógł najlepiej opisać The Greatest Showman, kiedy opisał cyrk Barnuma jako wystarczający, by przynosić radość najbardziej bezradnemu krytykowi.





Krytycy znienawidzeni Największy showman kiedy został wydany w 2017 roku, ale przytłaczający sukces filmu z ust do ust i niezaprzeczalnie chwytliwa ścieżka dźwiękowa sprawiły, że P.T. Musical Barnum Cios. Film rozpoczął się rozczarowującą kasą po uniwersalnym kinie krytyków, ale prawie podwoił to w drugi weekend – i nadal rósł, aż stał się rekordowym hitem i ogromnym sukcesem komercyjnym. Po tym, jak stał się jednym z najbardziej dochodowych musicali filmowych wszechczasów, oczywiste jest, że Największy showman cieszył się powszechnym uznaniem i oddanymi fanami daleko poza krytycznymi porażkami.






Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij poniższy przycisk, aby szybko rozpocząć ten artykuł.

Największy showman to oryginalny musical inspirowany życiem P.T. Barnum, z Hugh Jackmanem w roli głównej. Mimo że Jackman kojarzy się głównie ze swoją rolą Wolverine'a w serii filmów X-Men zbudował udaną karierę w teatrze muzycznym; z gry Curly w produkcji West End z 1998 roku Oklahoma! , do głównej roli jako Jean Valjean w filmowej adaptacji Toma Hoopera z 2012 roku Nędzny . Hugh Jackman odegrał kluczową rolę w zdobyciu Największy showman zrealizowała, przywiązując się do projektu w 2009 roku i broniąc jego produkcji do premiery w 2017 roku. Podążając za głównym nurtem sukcesu Hamilton , który dowiódł, że musicale mogą osiągnąć popularność poza Broadwayem, oraz La La Land , który dowiódł, że oryginalne musicale mogą odnieść krytyczny i komercyjny sukces w kasie, świat wreszcie był gotowy, aby zaryzykować Największy showman .



Powiązane: Wyjaśnienie zakończenia największego showmana: co stało się dalej?

Pomimo intensywnego oczekiwania na film, w tym wczesnych sugestii, że może on zostać pretendentem do Oscara, entuzjazm osłabł, gdy film został powszechnie skrytykowany przez krytyków. Wyśmiewany jako płytki, rozwodniony film, który przyćmił rzeczywistość P.T. życie Barnuma, Największy showman został wymyślony przez krytyków jako poważna komercyjna porażka studia - los, który filmowa adaptacja Toma Hoopera z 2019 roku Koty nie uciekł. Pomimo mnóstwa złych recenzji, Największy showman zakończyło się ogromnym sukcesem komercyjnym, dzięki rozwojowi przekazu szeptanego i armii oddanych fanów. Ale dlaczego dokładnie krytycy nienawidzili? Największy showman , i dlaczego tak bardzo się mylili?






Krytycy nienawidzili niezaprzeczalnie chwytliwej ścieżki dźwiękowej

Nawet najbardziej zjadliwi krytycy filmu musieli przyznać, że piosenki, napisane przez Drogi Evan Hansen i La La Land autorzy tekstów Benj Pasek i Justin Paul, to robaki uszne. W porównaniu z piosenkami, które Pasek i Paul napisali dla początkowego ryzyka kasowego La La Land , na które duży wpływ miały musicale ze złotego wieku, takie jak Śpiewać w deszczu , Największy showman jest mocno inspirowany popem i ma wiele muzycznych wpływów. Krytycy nienawidzili tego, że film rozwadniał poważną historię za pomocą przesłodzonej muzyki pop i krytykowali wybór napisania muzyki do dramatu z epoki z muzyką współczesną. Ale publiczność pokochała szalenie taneczną muzykę i odwróciła się Największy showman soundtrack do hitu: po czterech tygodniach trafił na pierwsze miejsce na liście Billboard i stał się najlepiej sprzedającą się ścieżką dźwiękową 2018 roku. To ja otrzymał nominację do Oscara za najlepszą oryginalną piosenkę.



piosenki z Największy showman zostały zaprojektowane do śpiewania i odniosły sukces w różnych grupach demograficznych – coś, czego większość musicali nigdy nie osiąga. Krytycy przekonywali, że muzyka jest zbyt niska i mainstreamowa, podczas gdy naprawdę wielki teatr muzyczny powinien mieć wyższy poziom. Jednak sukces musicali na Broadwayu jest taki jak Drogi Evan Hansen lub Hamilton , który dowiódł, że musicale mogą przebić się do głównego nurtu kultury i odnieść ogromny sukces, sprawił, że dostęp do Największy showman mocą, a nie słabością. Ścieżka dźwiękowa okazała się szczególnie popularna wśród nastolatków, którzy przyczynili się do sukcesu filmu, zalewając media społecznościowe coverami piosenek.






Chociaż główna krytyka muzyki z nowego wydawnictwa Disney+ dotyczyła przesłodzonej stylizacji i eklektycznej mieszanki gatunków, album odniósł sukces właśnie z tego powodu. Szeroki wachlarz muzycznych wpływów sprawił, że każdy mógł znaleźć coś dla siebie. Podobnie jak popularność głównego nurtu Hamilton ścieżka dźwiękowa - która również łamała konwencje gatunkowe i mieszała oprawę z epoki ze współczesnymi wpływami - Największy showman odszedł od standardowych melodii pokazowych do przytłaczającego sukcesu. Zrobiło to z taką pewnością, że drugi album z coverami gwiazd popu - nazwany Największy Showman: Reimagined - dodano odnowione zainteresowanie i odniosło jeszcze więcej sukcesów na wykresach dla oryginalnych liczb.



Powiązane: Aktualizacje Greatest Showman 2: Data premiery sequela i szczegóły Stageshow

Podrasowana decyzja o uproszczeniu historii Barnum poprawiła historię

Największa krytyka Największy showman było to, że wybielił P.T. Historia Barnuma i jego kontrowersyjna historia na rzecz inkluzywnego przekazu i szerszego odwołania – krytyka, która również została skierowana do Hamilton od czasu premiery w Disney+. Oba musicale opowiadają historię kontrowersyjnych postaci historycznych i korzystają z licencji artystycznej na upraszczanie ich historii; Hamilton musi rozłożyć złożoną historię polityczną na przystępny pakiet, oraz Największy showman traktuje P.T. Barnum jako postać mitologiczna, a nie historyczna, wykorzystująca swoje życie jako ramę, by opowiedzieć historię o włączeniu i akceptacji.

Podczas gdy krytycy potępili za to film-muzykę, Największy showman nigdy nie był reklamowany jako uzasadniony rachunek ze spuścizną P.T. Barnum - ale zabawny, krzykliwy musical o akceptacji i kreatywności. Krytykowanie Największy showman ponieważ jego historyczna dokładność nie ma sensu w filmie, który nigdy nie reklamował się jako nic innego niż fantazja eskapistyczna z zabójczą ścieżką dźwiękową i wizualnie bujnym projektem.

Jak na ironię, film-muzyka Baza Luhrmanna z 2001 roku Red Mill! był chwalony z tych samych powodów, co Największy showman został przesunięty: zawinięcie prostej historii w stylowy i przesadny pakiet oraz stworzenie serii oszałamiających muzycznych scenografii, które zostały połączone ze sobą, tworząc prostą fabułę. Podczas Największy showman nie zdołał krytycznie zbadać P.T. Barnum, widzowie pokochali to, ponieważ było dokładnie tym, czym obiecywało: klasyczną opowieścią od szmat do bogactwa, w której główną rolę odgrywa słaba strona, rzucająca wyzwanie bogatym i nikczemnym elitom.

Krytycy nazywali to banalnym (ale o to chodzi)

Teatr muzyczny od dawna jest pogardzany ze względu na swoją nieodłączną zjadliwość i bycie zdecydowanie niefajnym; reputacja, którą Broadway odpychał wywrotowość Hamilton różnorodny casting lub uznane przez krytyków odrodzenie Oklahoma! w 2019 roku. Zamiast tego Największy showman obejmuje każdą konwencję gatunku i celebruje ją z megawatowym uśmiechem i kicklinem. Wątek filmu o zgryźliwym krytyku, który nienawidzi cyrku Barnuma za to, że nie jest poważnym teatrem, prawie mruga do krytyków i wyjaśnia, że Największy showman ma być obszernym, eskapistycznym filmem o wyrażaniu radości.

Związane z: Dlaczego Jeremy Jordan śpiewał dla Hugh Jackmana podczas demonstracji Greatest Showman

Oddani fani filmu przyznają, że eskapizm jest częścią ich miłości do niego. Premiera w środku prestiżowej telewizji i w ten sam weekend co mroczniejsza i bardziej kontrowersyjna Star Wars: The Last Jedi , Największy showman była pokrytą cukierkami, rodzinną ucieczką. Pomogło jej optymistyczne przesłanie o dosłownie podciąganiu się za buty i stawianiu czoła snobistycznym, bogatym złoczyńcom; otwarcie, podczas gdy amerykańska publiczność stanęła w obliczu historycznej nierówności dochodów, oznaczało, że każdy mógł identyfikować się jako P.T. Barnum i jego banda słabszych. Krytycy nie trafili w sedno Największy showman ponieważ był to lekki, jasny film, który nie traktował siebie poważnie; widzowie przyjęli film z powodu otwartego wyrażania radości.

Najwspanialszy Właściciel menażerii widowiska nigdy nie został pomyślany jako akt oskarżenia P.T. Spuścizna Barnuma, czyli błyskotliwa ekspresja artystyczna mająca przełamać oczekiwania publiczności. Krytycy wyśmiewali film za to, że nie spełnił oczekiwań, które Największy showman nigdy nie ustawiony. Zamiast tego udaje się, ponieważ osiąga dokładnie to, co zamierzał: zapewnić błyszczącą i fantastyczną ucieczkę od rzeczywistości, z radosną ścieżką dźwiękową, której nie można nie śpiewać. Największy showman obiecał swoim widzom zaraźliwy film o dobrych ludziach, którzy celebrowali inkluzję i kreatywność, i to jest dokładnie to, co otrzymali i co otrzymają również fani odkrywający go na nowo w Disney+.