Netflix Night Stalker dokumentuje szokujące zbrodnie Richarda Ramireza, ale wiele pomija o jego rzeczywistych motywacjach. Oto dlaczego to ma znaczenie.
Night Stalker: The Hunt for a Serial Killer dokumentuje szokujące zbrodnie Richarda Ramireza, ale pomija wiele szczegółów na temat jego motywacji i historii życia. Jako całość, czteroczęściowa dokumentacja Netflix obejmuje podstawowe informacje o morderstwach podmiotu w 1985 roku i zawiera zeznania z pierwszej ręki detektywów, którzy prowadzili dochodzenie. Co Nocny Prześladowca nie rozwiązuje, jednak znacznie obniża jego ogólną jakość.
W kwietniu 1985 roku Ramirez rozpoczął szał zabijania w całym Los Angeles. Śledczy niewiele wiedzieli o jego motywacjach, ale powoli tworzyli modus operandi, jednocześnie uzyskując kluczowe informacje od ocalałych. Jak ujawniono w Nocny Prześladowca Detektywi Gil Carrillo i Frank Salerno byli szczególnie zaniepokojeni wyciekiem dowodów do prasy, co teoretycznie odstraszyłoby zabójcę. W sierpniu 1985 r. Ciężka praca śledczych opłaciła się, ponieważ liczne wskazówki pozwoliły im zidentyfikować i ostatecznie schwytać głównego podejrzanego. Ramirez został później skazany za 13 zarzutów morderstwa i skazany na śmierć. Zmarł na raka w 2013 roku, będąc jeszcze w celi śmierci.
Kontynuuj przewijanie, aby czytać dalej Kliknij poniższy przycisk, aby szybko rozpocząć ten artykuł.
Nocny Prześladowca niewątpliwie zapewni widzom Netflixa rozrywkę z jego proceduralnym dramatem i zeznaniami śledczych, którzy od czasu do czasu udaremniają go podczas wywiadów. Ponadto, serial dokumentalny nie stroni od makabrycznych szczegółów podczas dokumentowania zbrodni zabójcy. Ale jeśli trzeba postawić poważną krytykę, to jest to Nocny Prześladowca nie dostarcza zbyt wielu analiz na temat samopoczucia Ramireza, a zamiast tego zbytnio opiera się na estetyce retro i rozegranych tropach tropów seryjnych morderców.
Lata formacyjne Richarda Ramireza
Jak wiele seriali dokumentalnych o seryjnych mordercach, Nocny Prześladowca omawia lata dzieciństwa podmiotu i poświęca niewiele czasu na wyjaśnienie, dlaczego Ramirez nie tylko zabijał dorosłych mężczyzn i kobiety, ale także molestował małe dzieci. Czwarty i ostatni odcinek Netflix, „Obława”, mądrze zaczyna się od przedstawienia na temat wychowania Richarda i zawiera dość ważne informacje, że jego ojciec wielokrotnie przywiązywał go do krzyża na cmentarzu. Ponadto ujawniono również, że Richard był świadkiem, jak jego kuzyn zamordował swoją żonę. Jednak w ciągu dwóch minut Nocny Prześladowca pozostawia takie „okropne historie” za sobą i nie próbuje dalej psychoanalizować tematu, ani przynajmniej łączyć kropek dla publiczności.
Film dokumentalny 2020 Szalony, nie szalony powinien być standardowym zegarkiem dla każdego, kto kręci seriale dokumentalne o seryjnych mordercach. Psychiatra Dorothy Otnow Lewis szczegółowo opisuje swoje doświadczenia z pracy z masowymi mordercami w latach 80. i jak jej oceny zostały w dużej mierze odrzucone, ponieważ ludzie tacy jak Ramirez zostali sklasyfikowani jako po prostu „źli” lub „szaleni”. Jednak informacje przekazane w ciągu pierwszych dwóch minut Night Stalker's czwarty odcinek sugeruje, że Ramirez doznał traumy jako dziecko przez swojego ojca, co może potencjalnie wyjaśniać, dlaczego później celował w mężczyzn podczas swojego szaleństwa morderstw. A jeśli Ramirez czuł się urażony matką za to, że go nie chroniła, to może również wyjaśniać, dlaczego ostatecznie wykorzystał seksualnie dorosłe kobiety po zamordowaniu ich męskich partnerów. Ponadto fakt, że Night Stalker zaatakował małe dzieci, może sugerować, że walczył o to, co mu się przydarzyło jako dziecko, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że wujek Ramireza, weteran wojny w Wietnamie, podobno pokazał mu zdjęcia kobiet, które zgwałcił i zamordowany.
Kontekst szatańskiej paniki w Ameryce w połowie lat 80
W trakcie Podczas procesu Ramireza, słynnie odsłonił pentagram na swojej dłoni i powiedział: „Chwała Szatanowi”. W Nocny Prześladowca , rozmówcy wspominają cyrkową atmosferę procesu i zdają sobie sprawę, że Night Stalker wykorzystywał światło reflektorów. Ramirez jest identyfikowany jako „uczeń” seryjnych morderców, takich jak Ted Bundy i Kenneth Bianchi (The Hillside Dusiciel) i wydawał się być całkowicie podekscytowany, wiedząc, że po aresztowaniu zostanie przetrzymywany w jego poprzedniej celi. Niestety, Nocny Prześladowca nie bada satanistycznej paranoi Ameryki z połowy lat 80. podczas prezydentury Ronalda Reagana i tego, jak mogło to wpłynąć na publiczne pozowanie Ramireza. Zamiast tego seria Netflix utrwala ideę, że seryjni mordercy są po prostu źli, ponieważ zabijają.
W połowie lat osiemdziesiątych w Ameryce panowało przekonanie, że muzyka heavy metalowa koreluje z kultami zła. Zespół Judas Priest został oskarżony o tworzenie muzyki, która zainspirowała nastolatków do zabijania pod koniec 1985 roku, a Kongres został również ostrzeżony przed satanistycznymi rytuałami z udziałem dzieci. W 1985 roku gra Dungeons & Dragons została nawet zidentyfikowana jako satanistyczne narzędzie rekrutacyjne. Tak więc, kiedy Ramirez rozpoczął swój szał zabijania, przypuszczalnie miał wystarczającą wiedzę o popkulturze, aby wiedzieć, co przerazi dorosłych, i dlatego zaczął określać siebie jako postać satanistyczną. Zamiast odkrywać, co doprowadziło Ramireza do zabicia, Nocny Prześladowca wielokrotnie podkreśla, że kojarzył się ze „złem”. W rzeczywistości jednak kapelusz AC / DC zabójcy sugeruje, że był on kolejną metalową głową, a jego działania sugerują, że cierpiał z powodu głęboko zakorzenionej traumy emocjonalnej.
Dlaczego Richard Ramirez udał się do San Francisco
Niecałe dwa tygodnie przed złapaniem Ramireza opuścił Los Angeles po tym, jak dowiedział się o zainteresowaniu mediów jego zbrodniami. Ale zamiast podróżować do rodziny w Arizonie, zabójca udał się na północ do San Francisco i zamordował Azjatę imieniem Piotruś Pan, a także usiłował zamordować żonę mężczyzny, Barbarę. Biorąc pod uwagę wiedzę Night Stalkera na temat popkultury i biorąc pod uwagę, że serial dokumentalny Netflix pokazuje, jak odwołuje się do Disneylandu po jego aresztowaniu, istnieje powód, by sądzić, że Ramirez celowo celował w kogoś, kto miał to samo imię co kultowa postać z filmu Disneya. Jednak, Nocny Prześladowca ignoruje ten punkt widzenia i zamiast tego skupia się na fakcie, że ówczesna burmistrz San Francisco Dianne Feinstein ujawniła ważne informacje na temat sprawy podczas rozmowy z mediami, co skłoniło Ramireza do powrotu do Kalifornii i wyrzucenia butów Avia, które pozostawiały cenne odciski dla śledczych .
Reżyser Tiller Russell ( The Last Narc ) zauważył, że nie chciał „upiększać” Ramireza Nocny Prześladowca , ale nieumyślnie zrobił to, ignorując psychologiczny punkt widzenia i podkreślając osobowość badanego jako „złego chłopca” podczas różnych sekwencji sądowych. Po zalewie seriali dokumentalnych o seryjnych mordercach, współczesna publiczność już wie, że ludzie mają chorobliwą fascynację masowymi mordercami. Jednak streamerzy Netflix mogą nie rozumieć różnych czynników psychologicznych i kulturowych, które są tak ważne podczas analizy sprawy Night Stalker. Jeśli Russell nie chciał uświetniać Ramireza, to po co pokazywać w sądzie wielokrotne ujęcia zabójcy w okularach przeciwsłonecznych? I po co pokazywać wielokrotne ujęcia nagich zdjęć, które kobiety wysyłały Night Stalker? Serial dokumentalny kończy się pustym filozofowaniem a la „Jak to się mogło stać?” I bez próby ustalenia wyraźnego związku między traumą z dzieciństwa Ramireza a jego morderczym szaleństwem jako 25-latka.
Czy Richard Ramirez wyraził skruchę w więzieniu
Nocny Prześladowca oferuje niewielki wgląd w późniejsze lata Ramireza, prawdopodobnie dlatego, że reżyser nie chciał humanizować tematu. Jednak filmowi dokumentalnemu Netflix wciąż udaje się zmitologizować Ramireza, sugerując, że mógł dokonać wielu zabójstw przed 1985 rokiem, a także włączając nagranie z wywiadu z 1994 roku, w którym sugeruje, że urodził się seryjnym mordercą lub urodził się jako 'złe nasiono.' Jeszcze raz, Nocny Prześladowca utrwala ideę, że wszyscy seryjni mordercy są po prostu źli i nie wspominają o dzieciństwie podmiotu.
W połowie lat 90. Ramirez mógł okazywać niewiele wyrzutów sumienia, ale widzowie Netflix powinni dowiedzieć się więcej o jego perspektywie. Nie ma żadnych informacji o tym, co zabójca miał do powiedzenia na temat swoich zbrodni w XXI wieku, więc jest jeszcze jeden brakujący rozdział w historii. Nocny Prześladowca to rzeczywiście dokumentalny serial dokumentalny o najważniejszych wydarzeniach z 1985 roku, ale wyraźnie zaprojektowany, aby wykorzystać powracający nostalgiczny trend lat 80-tych z jego muzyką synthwave i grafiką w stylu retro. Jest mnóstwo neonów, ale jest bolesny brak psychoanalizy seryjnego mordercy.