Peaky Blinders rozpoczyna sezon 4 z zagrożeniem dla Shelbys, zmieniając strukturę serii i obciążając ją pilnością od samego początku.
Nie ma nic lepszego niż groźba śmierci, która powoduje ponowne połączenie rodziny. To jest to, czego potrzeba, aby różne osoby z klanu Shelby zaczęły obracać się z powrotem na orbitę drugiej osoby; wendetta w pocztówce wysłanej z Ameryki przez Lucę Changretta Adriena Brody'ego. I z tym, Peaky Blinders sezon 4 rozpoczyna się od zupełnie innego rodzaju startu, który zmienia typowy twórca i scenarzysta serii strategii slow-burn, których Stephen Knight zatrudniał w przeszłości.
Tym razem premiera (która, tak, wiemy, że cały sezon grała już w Wielkiej Brytanii) jest natychmiastowa. Surowość sytuacji rodziny Shelby, wystawienie przeciwko niej Czarnej Ręki przez wspomnianych Changrettas - innymi słowy mafię - odsuwa serial od znanego poczucia, że to zwykły biznes, a wydarzenia z przeszłości będą tylko inny zestaw okoliczności Tommy mógłby opracować skomplikowany plan ucieczki. To mile widziana zmiana tempa czwartego sezonu serialu, który wytycza jasną i wyraźną ścieżkę przed nami, a czyniąc to, demonstruje swoją powagę, zabijając jednego z braci Shelby pod koniec pierwszej godziny.
Powiązane: Zimowe premiery telewizyjne w latach 2017-2018: nowe i powracające programy do obejrzenia
Śmierć Johna Shelby'ego (Joe Cole) jest niespodzianką na tak wczesnym etapie sezonu, ale tak samo szokującą, jak to jest, Peaky Blinders traktuje to bardziej jako określenie celu. W tym momencie nie ma prawdziwej potrzeby wstrząsania serią; w końcu część uroku oglądania serialu polega nie tylko na tym, że bohaterowie wyrywają zwycięstwo z paszczy porażki, ale także to, że kiedy wszystko jest powiedziane i zrobione, żadna z nich nie jest tak naprawdę gorsza w noszeniu - w każdym razie fizycznie. Jasne, już wcześniej zdarzały się zgony; Żona Tommy'ego Grace z pewnością przychodzi na myśl, ale nawet jej niefortunny zgon nie wydawał się tak deklaratywny jak John, zwłaszcza po godzinie otwarcia sezonu, tak umiejętnie zwiększając napięcie związane ze zbliżającym się przybyciem Luki do Birmingham, jak czarna chmura nadciągająca na inaczej słoneczny dzień.
Knight może trochę majstrować przy typowej strukturze sezonu, ale nadal używa tych samych narzędzi. Śmierć Johna pod koniec „Pętli” jest tak skuteczna w rozpoczęciu fabuły, że łatwo zapomnieć, że premiera spędza dużo czasu na omawianiu wydarzeń z finału trzeciego sezonu, w którym wszyscy zostali wciągnięci do więzienia dzięki Tommy'emu. Premiera jest więc kontynuacją tego, co znane Peaky Blinders moda. Tym razem zadeklarowano dosłowne wstrzymanie egzekucji dzięki pozornie nieistotnemu elementowi układanki, który został zamieniony w kartę ucieczki z więzienia. Jeśli chodzi o kurs, to jest to normalne Peaky Blinders jest zaniepokojony; Knight wciąga prawie wszystkich w pętlę i przygotowuje się do ich egzekucji, po czym macha ręką na to jako kolejne zwycięstwo Tommy'ego Shelby'ego, który zamienia bliską śmierć swojej rodziny w jeszcze większe zwycięstwo dla siebie.
Próba uspokojenia publiczności w znajomym poczuciu komfortu to tylko jedna z wielu rzeczy, które premiera robi dobrze. Na razie niezgoda wśród grupy nie jest niczym nowym, ale wprowadzenie krótkotrwałego skoku - rocznego, do grudnia 1925 r. - pokazuje jak bardzo podzieleni zostali Shelby , z Michaelem (Finn Cole) jedynym, który wydaje się regularnie rozmawiać z Tommy'm, a to tylko mieszanka interesów i letniej nagany za wprowadzenie kokainy do (w większości) legalnej Shelby Corporation Ltd. To pierwsza wskazówka ten sezon 4 nie będzie kolejnym etapem ewolucji rodziny Shelby; będzie to krok wstecz, gdy będą umacniać się przed szczególnie destrukcyjnym zagrożeniem.
Decentralizacji Shelbys tak naprawdę widać dopiero w drugim odcinku, ale są wskazówki, że nadejdzie w premierze. Knight spędza wystarczająco dużo czasu z ciocią Polly (Helen McCrory), braćmi i siostrą Adą (Sophie Rundle), aby dostrzec wokół siebie oznaki regresji, ale konieczność ich odwrotu ujawnia się dopiero później. Jest szczególnie skuteczny scenariusz, gdy Tommy odkrywa, że jego dom został już zinfiltrowany przez Włochów, ponieważ uczta bożonarodzeniowa, która miała zjednoczyć rodzinę, jest częściowo przygotowywana (no cóż, ziemniaki) przez zabójcę. Tommy tak naprawdę nie jest w niebezpieczeństwie, ale Knight nie odtwarza sekwencji jako niebezpiecznej, zamiast tego pozwala nieuniknionej przemocy rozwinąć się pośród tusz tego, co miało być jednoczącym posiłkiem. Jako prekursor tego, co ma się wydarzyć i uznanie wszystkiego, co ma nadejść, by go prześladować, Tommy podaje rękę niechętnemu, zdradzieckiemu szefowi kuchni, zapewniając go, że on również ma krew na rękach. To taki teatralny moment Peaky Blinders tak często zatrudnia i robi z tego dobry użytek: przypomnienie, że krwawa historia jego bohaterów i chęć pobrudzenia sobie rąk jest noszona jak odznaka honoru.
Czarna ręka i śmierć Johna powodują, że rodzina wraca do Birmingham i do firmy drugiej. To brutalny sposób dla Knighta, by wciągnąć swoje postacie do towarzystwa po tym, jak rozerwał ich na strzępy w zeszłym sezonie. Ale okrucieństwo wobec swoich bohaterów ratuje ich i widzów przed krzywdą, jaką jest po prostu cofnięcie wydarzeń z zawiłej przeszłości serialu. Zamiast, Peaky Blinders przywraca przeszłość z imponującą zemstą.
Dalej: Najlepsze programy telewizyjne, które warto nadrobić przed końcem 2017 roku
Peaky Blinders sezon 4 jest dostępny w całości w serwisie Netflix.