Opisujemy niektóre z największych różnic między ulubioną grupą pracowników biurowych w Wielkiej Brytanii i Ameryce.
Tak więc pojawia się nieuniknione pytanie: która wersja Biuro jest lepsza, oryginalna wersja brytyjska czy amerykańska? Ta odpowiedź zależy od kilku różnych czynników, ale wiele z nich sprowadza się do tego, jak widzowie postrzegają ich specyficzne komediowe style. Czy wolisz ukochaną bufonerię Steve'a Carella, czy też wyjątkowo szczere spojrzenie Ricky'ego Gervaisa na złośliwego szefa, który nadyma się do własnej zarozumiałości?
Nikt nie może zaprzeczyć, że obaj aktorzy przybili swoje role, więc tak naprawdę sprowadza się to do osobistego gustu. W końcu każdy pokaz zagrał dla swojej publiczności. Oto niektóre z największych różnic między nimi.
Aktualizacja 17 czerwca 2020 r. Przez Richarda Kellera: Podczas gdy brytyjska wersja Biuro ustawił środowisko dla firmy biurowej, wersja amerykańska je dopracowała. Dlatego nadal jest ulubionym miejscem w serwisach streamingowych. Zawarte w tym wyrafinowaniu są unikalne elementy, które sprawiają, że jest zupełnie inny. Oto kilka dodatkowych różnic między wersją brytyjską i amerykańską Biuro.
piętnaścieWięcej romansu
Głównym romansem w brytyjskiej wersji serialu był Tim and Dawn. To było słodkie miejsce między humorystyczną, nieznośną głupotą Davida a arogancją Garetha.
Ich amerykańscy odpowiednicy, Pam i Jim, również byli głównym tematem większości serialu. Jednak wraz z upływem sezonów było więcej par, na których można było się skupić. Na przykład Angela i Dwight byli popularni przez jakiś czas i ostatecznie pobrali się w finale serialu. Andy i Erin to kolejny przykład. Nawet Michael znalazł romans ze swoją byłą kierownikiem HR, Holly, i ostatecznie przeprowadził się dla niej do Denver.
14Zmiana warty
Mając tylko dwa sezony, brytyjska wersja Biuro nie miał zbyt wiele czasu na wprowadzanie nowych postaci lub przenoszenie ich. Jednak wersja amerykańska tak. Przez dziewięć sezonów serial przedstawiał coś, co zwykle dzieje się w biurach - ludzie przychodzą i odchodzą.
Tym, który przyniósł największy efekt, był wyjazd Michaela w sezonie 7. To doprowadziło do tego, że na miejscu menadżera znalazło się wiele osób. Kolejna zmiana nastąpiła, gdy Pam awansowała na przedstawiciela handlowego, a Erin została recepcjonistką. W pewnym sensie pokazało, że postęp można osiągnąć w małym biurze w średniej wielkości mieście.
13Trwające poletka
To prawda, że w głównej historii Wielkiej Brytanii były wątki Gabinet , ale szybko zostały rozwiązane. Jeśli nie zostaną zamknięte do końca serii, pozostawiono je otwarte dla fanów do rozważenia. W pewnym sensie to było dobre. W innych pozostawił fanów oryginału Gabinet chce więcej.
Niektóre wątki w wersji amerykańskiej trwały przez cały sezon lub nawet kilka lat. Celem Dwighta, aby zostać kierownikiem oddziału, był jeden. Spotkania z Oscarem i mężem Angeli również trwały przez sezon lub dwa. Pomogło to w tej wersji Biuro żeby nie być serią z jednym żartem.
12Mniej godne uwagi chwile
Michael z pewnością miał swoje chwile godne pożałowania w amerykańskiej wersji programu. Większość z nich miała miejsce w pierwszych kilku sezonach, kiedy jego postać przypominała profil Davida Brenta z Wielkiej Brytanii. Jednak w miarę upływu czasu chwile zażenowania Michaela dla wszystkich, w tym dla widzów, zostały złagodzone miękkością.
Na przykład przez większość odcinka „Booze Cruise” drugiego sezonu Michael jest normalnym, niezręcznym sobą. Jednak kiedy Jim ujawnia, że darzy Pam uczuciem, Michael wymazuje tę osobowość i poważnie mówi, że powinien nadal ją ścigać.
jedenaścieWłaściwe zakończenie
Chociaż finały obu wersji Biuro miała podobne elementy (wszyscy zbierali się do zdjęcia zamiast ekipy biurowej), wersja brytyjska była bardziej zdeptana. Ukazywało wszystkich trzy lata później w różnych formach rozczarowania. Zwłaszcza David, który kręcił się po starym biurze, żeby zwrócić na siebie uwagę.
Nie dotyczy to załogi amerykańskiej. W większości życie każdego z nas kończyło się szczęśliwie. Nawet postacie takie jak Andy, worek serialu, spełniły swoje marzenia. Ogólnie rzecz biorąc, sprawiło to, że widzowie poczuli się dobrze z życiem gangu po zakończeniu programu.
10David Brent Vs. Michael Scott
Chociaż zarówno David Brent, jak i Michael Scott z pewnością sprawią, że się wzdrygniesz, postać Davida Brenta prawdopodobnie sprawi, że kulisz się trochę bardziej. Jasne, Michael Scott jest ignorantem, nietaktownym, małostkowym i egocentrycznym, ale udaje mu się mieć pewne cechy odkupienia. David Brent? Nie tak bardzo. W przeciwieństwie do Amerykanów Brytyjczycy nie czują potrzeby, aby gwiazdy ich serialu były bardziej przyjazne dla widza; są w 100% w dół, przez co czujesz się nieswojo przez całą drogę.
W amerykańskiej wersji Biuro, ludzie mogą (i zmieniają się) na lepsze, podczas gdy w Wielkiej Brytanii postacie pozostają statyczne. Jeśli Brent jest palantem, pozostanie palantem.
9Rozwój postaci
W większości zarówno wersja brytyjska, jak i amerykańska Biuro mają taką samą liczbę postaci, ale zauważysz, że amerykańska obsada drugoplanowa jest znacznie lepiej rozwinięta. Dlaczego? Prawdopodobnie dlatego, że Ryan `` The Temp '' (B.J. Novak) i Toby z H.R. (Paul Lieberstein) są również głównymi scenarzystami serialu. Kiedy twoje postacie drugoplanowe piszą niezliczone odcinki serialu, nieuniknione jest, że poszerzą zakres obsady wspierającej.
8Pam Beesly Vs. Dawn Tinsley
Zarówno Pam, jak i Dawn są nieco uciśnionymi, typami dziewczyn z sąsiedztwa, które utknęły w ślepych zaułkach recepcjonistek i pozwalają, by ich marzenia spadły na bok, ale czym się różnią? W przeciwieństwie do Amerykanów, którzy pragną zmian, Brytyjczycy nie dbają o to i lubią naśmiewać się ze status quo. W rezultacie postać Dawn jest znacznie mniej asertywna i pozostaje związana z jej życiem recepcjonistki przez cały czas trwania serialu. Jednak Pam przechodzi niemal jak motyl, przejście od niedocenianej, niepewnej pracownika biurowego do pewnej siebie, odnoszącej sukcesy kobiety.
7Jim Halpert Vs. Tim Canterbury
Szczerze mówiąc, Tim Canterbury z Wielkiej Brytanii jest trochę bardziej wiarygodny niż postać Jima Halperta; Brytyjczycy lubią, żeby to było prawdziwe. W wersji brytyjskiej Tim jest prawdziwym słabszym, który mieszka z rodzicami i ma całkiem niezły wygląd (ale nie za dużo).
Dobrze radzi sobie w pracy, ale jego marzenia pozostają nijakie i nie jest specjalnie zmotywowany. Z drugiej strony Ameryka nie mogła pozwolić, aby główna miłość Pam nadal mieszkała z rodzicami! To uczyniłoby go przegranym, a tego nie możemy mieć. W rezultacie Jim Halpert stał się „lepszym chwytem” dla amerykańskiej publiczności (i dla Pam).
6Gareth Vs. Dwight
Via: screenrant.com
Dwight Schrute to doskonały przykład amerykańskiej postaci drugoplanowej, która zaczyna żyć własnym życiem. Postać Dwighta jest z pewnością irytująca, ale jest także jednym z wyróżniających się członków serialu ze względu na swoje przezabawne wybryki, dziwne pochodzenie w stylu Amiszów i zabawne jednostronne teksty. Z drugiej strony Gareth jest bardziej realistyczny, a zatem mniej ekscytujący. W przeciwieństwie do Dwighta, Gareth jest tym irytującym, gloryfikowanym chłopcem na posyłki, który faktycznie tak pracować w swoim biurze. Jest wyrachowanym i bezmyślnym wojskowym bachorem, który uważa, że wszystko w biurze powinno być prowadzone zgodnie z jego wytycznymi. On ma zawsze rację, a ty zawsze się mylisz. Tak, spotkałeś już kogoś takiego jak on ...
5Długość serii
Jest jeszcze jeden ważny powód, dla którego postacie poboczne są lepiej rozwinięte w amerykańskiej wersji Biuro : sama długość programu.
W sumie 201 odcinków Biuro były emitowane przez dziewięć sezonów w Stanach Zjednoczonych. Szalone, prawda? Dla porównania było tylko 12 odcinków wersji brytyjskiej (i dwa odcinki specjalne). W przeciwieństwie do wersji amerykańskiej, po jej zakończeniu nie było satysfakcjonujących ani szczęśliwych zakończeń. Tak, w biurze nadal było tak, jak zawsze, ale takie jest życie, prawda?
4Większy budżet Ameryki
Prawdopodobnie nie będzie dla Ciebie zaskoczeniem, gdy dowiesz się, że amerykańska wersja Biuro miał znacznie większy budżet niż wersja brytyjska, co zaowocowało kilkoma gościnnymi występami niektórych znanych gwiazd, w tym Idrisa Elby, Will Ferrell, Amy Ryan, Kathy Bates i Rashida Jones. Ricky Gervais pojawił się nawet i zagrał swoją własną postać, Davida Brenta, gdzie kiedyś zaprzyjaźnił się z Michaelem Scottem poza windą, a następnie złożył podanie o pracę do Dunder Mifflin. Z drugiej strony wersja brytyjska nigdy nie pozwoliła, aby moc gwiazdy przeszkadzała w codziennym, nudnym życiu pracownika biurowego.
3Różnica w stylu komediowym
Obie wersje Biuro są doskonałym przykładem wielkich różnic między humorem amerykańskim a brytyjskim. Brytyjczycy docenili przede wszystkim zasmucone, realistyczne postacie występujące w serialu, a także brutalnie szczery, choć satyryczny, obraz życia biurowego. Postacie pozostawały statyczne przez cały czas trwania serialu, ponieważ Brytyjczycy czerpią radość z faktu, że nic się nigdy nie zmienia. Z drugiej strony Amerykanie pragnęli płynnych postaci i zwariowanego, przesadnego humoru, aby zrównoważyć wywołującą strach męczarnię związaną z pracą w biurze.
Innymi słowy, Brytyjczycy patrzyli Biuro żeby mogli się z siebie śmiać, ale Amerykanie patrzyli Biuro żeby mogli śmiać się z postaci.
dwaOptimism vs. Pesymizm
Brytyjska kultura jest zdecydowanie pesymistyczna, jeśli chodzi o przyszłość jedna ankieta podczas gdy w porównaniu do Amerykanów uważa się za szalenie optymistycznych. Tę wyraźną różnicę kulturową widać w fabułach obu wersji programu - wersja brytyjska jest bardziej sardoniczna i cyniczna, podczas gdy wersja amerykańska jest lżejsza, cieplejsza i łatwiejsza do oglądania. Ogólnie rzecz biorąc, Amerykanie wierzą, że ludzie mogą się zmienić na lepsze, co widać w relacjach między Pam i Jimem oraz w samym Michaelu Scottie.
1Lepiej wyglądająca obsada
Wiele postaci występujących w serialu otrzymało blask, szczególnie Jim. Poważnie, jaka recepcjonistka nie być pociągającym do Jima? Jest wysoki, słodki, zabawny i bardzo przystojny (ale w przystępny sposób). Chociaż ani Dawn, ani Tim z wersji brytyjskiej z pewnością nie są w żaden sposób nieatrakcyjni, wygląd ich postaci pozostaje taki sam. W wersji amerykańskiej zarówno Jim, jak i Pam wyglądają coraz lepiej, gdy ich życie się poprawia.