Oddworld: Soulstorm to piękna platformówka 2D, która podąża za Abe'em w kolejnej niebezpiecznej przygodzie, ale jej długie poziomy utrudniają przejście.
Od momentu Oddworld: Soulstorm zaczyna, gracze będą zafascynowani jej oszałamiającą grafiką i ekscytującą fabułą. Chociaż jest to kolejna opowieść o Abe desperacko próbującym ocalić Mudokonów przed pewną śmiercią, Oddworld: Soulstorm's grafika, fabuła i budowanie świata wystarczą, aby oddzielić ją od poprzednich Dziwny Świat tytuły. Jednak wyjątkowe elementy pomocnicze gry są przyćmione przez jej długą i powtarzalną rozgrywkę, co obniża doskonałe wrażenia.
Dziwny Świat od tamtej pory franczyza jest odstająca w sferze gier Abe's Odyssey został wydany w 1997 roku. Bezpośrednia kontynuacja została wydana w 1998 roku, Oddworld: Abe's Exodus , który pojawił się zaraz po ucieczce Abe i Mudokonów z kartelu Magog. Oddworld: Soulstorm nie jest remakiem Abe's Exodus , ani nie jest to trzecia część fabuły Abe. Deweloperzy Oddworld Inhabitants wyjaśniają to Oddworld: Soulstorm jest alternatywną fabułą kontynuowaną po Abe's Odyssey .
W Burza dusz Abe kontynuuje swoją podróż, aby zapewnić bezpieczeństwo swojemu ludowi, jednocześnie usiłując odpocząć demonom swojej przeszłości. Ogólna historia jest poważniejsza w porównaniu z innymi Dziwny Świat tytuły, jako że charakterystyczny czarny humor serii ustępuje miejsca ponuremu piekielnemu krajobrazowi, w którym się znajduje. Oddworld: Soulstorm's narracja jest bardzo wciągająca i fantastycznie pokazuje, jak by to było być Mudokonem w biegu, ale sama historia nie byłaby tak dobra, gdyby nie porywająca jakość wizualna gry.
Oddworld: Soulstorm ma naprawdę imponującą grafikę, szczególnie podczas pięknych przerywników filmowych. Poziom szczegółowości przerywników filmowych jest niezwykły, a otoczenie, które bada Abe, jest wypełnione małymi szczegółami opowiadającymi historię. Mimo że Abe jest niemal nieustannie stawiany w trudnych sytuacjach, trudno jest nie zatrzymywać się i nie podziwiać projektu każdego poziomu i zgłębiać jego subtelnej warstwy estetycznej narracji. Oddworld: Soulstorm wyznacza poprzeczkę dla przyszłych platformówek 2D pod względem wizualnym, ale pada ofiarą ograniczeń rozgrywki tego gatunku.
Gdzie Oddworld: Soulstorm's dreszczyk emocji zaczyna zanikać w rzeczywistej rozgrywce. Doświadczenie nie jest wcale złe, ale może być zauważalnie powtarzalne, co jest rażącym problemem w połączeniu z długością gry. W platformówce 2D sterowanie jest bardzo proste i dopracowane, co sprawia, że kontrolowanie Abe jest satysfakcjonujące, a poza skokami i toczeniem istnieje kilka mechanik, które urozmaicają rozgrywkę. Jeszcze Oddworld: Soulstorm jest utrudniony z powodu długich poziomów i wolnego tempa.
Swobodna rozgrywka Oddworld: Soulstorm's 15 podstawowych poziomów zajmuje około 20 godzin. Każdy poziom zajmuje około godziny bez polowania na każdy przedmiot kolekcjonerski i Mudokon. Jeśli gracze starają się uzyskać jak najlepsze zakończenie, znalezienie ścieżki, która oszczędza prawie każdego Sliga, sprawia, że poziomy trwają jeszcze dłużej. Jak na platformówkę 2D, która składa się głównie z liniowych ścieżek, spędzenie godziny na każdym poziomie jest zdecydowanie za długie. Podczas Oddworld: Soulstorm's środowiska mogą zasługiwać na podziw, gracze stwierdzą, że starzeją się po pierwszych 30 minutach każdego poziomu.
To, co nie jest problemem, to liczba rzeczy do zrobienia Oddworld: Soulstorm . Istnieje ponad 1400 Mudokonów, które trzeba uratować, setki przedmiotów kolekcjonerskich, cztery różne zakończenia i sekretne obszary do odkrycia na każdym poziomie. Jednak gra oferuje niewielką zachętę do ukończenia któregokolwiek z tych pobocznych zadań, co sprawia, że znalezienie każdego Royal Jelly jest bezcelowe. system Quarma w grze zachęca do ratowania Mudokonów w celu odblokowania dobrych lub najlepszych zakończeń, ale wszystkie inne przedmioty kolekcjonerskie są dostępne tylko po to, aby zająć się uzupełniającymi.
W przeciwieństwie do poprzedniego Dziwny Świat tytuły, uratowani Mudokoni w Oddworld: Soulstorm nie są całkowicie bezużyteczne. Gracze mogą korzystać z nowego systemu wytwarzania, aby budować przedmioty lub dostosowywać broń, którą następnie można przekazać Mudokonom, aby uczynić ją nieco mniej bezużyteczną. Znalezienie ich i odprowadzenie ich bezpiecznie do portalu może wydawać się uciążliwe, a ich sztuczna inteligencja może sprawić, że radzenie sobie z nimi będzie jeszcze bardziej frustrujące. Ich „pomocne” działania zapewniają komediową ulgę w normalnie przygnębiającej atmosferze, ale Mudokonów lepiej zostawić w tyle dla tych, którzy nie próbują osiągnąć konkretnego zakończenia.
Oddworld: Soulstorm to dość dopracowana platformówka 2D i nie ma żadnych skarg na to, jak kontroluje Abe. Gra wie, kim chce być, a jej podstawowa mechanika bardzo dobrze to odzwierciedla. AlePołączenie ograniczonego zestawu ruchów Abe, liniowych ścieżek i długości poziomów sprawia, że rozgrywka wydaje się bardzo powtarzalna. Na każdym poziomie wprowadzane są nowe elementy, ale wiele z tych samych mechanik jest używanych w całej grze. Istnieją elementy, które są unikalne dla niektórych poziomów i na początku są interesujące, ale gracze zaczną czuć, że robią to samo zbyt wiele razy z rzędu. Konieczność czwartego rozgałęzienia się na jednym poziomie, aby ukończyć inne identyczne zadanie, jest niezawodnym sposobem na zabicie pędu gracza.
Gdyby poziomy zostały skrócone, byłoby to znacznie przyjemniejsze. Nie ma nic złego w projektowaniu poziomów poza ich długością, co może sprawić, że gracze pod koniec będą zmęczeni. Oddworld: Soulstorm's poziomy są wymagające, a gracze mogą modyfikować, z jakim wyzwaniem chcą się zmierzyć, zmieniając swój styl gry. Zamordowanie każdego Sliga po drodze może być najłatwiejszą drogą, ale na dłuższą metę gra pacyfistą jest bardziej satysfakcjonująca. Na każdym poziomie jest kilka punktów, w których gra rzuca wyzwanie intelektowi i umiejętnościom gracza, a poczucie pokonania tych wyczynów jest satysfakcjonujące.
Istnieje wiele przedmiotów do rzucania, z którymi gracze mogą eksperymentować, ale najfajniejsza jest umiejętność opętania wrogów przez Abe. Pozwala to na użycie różnych broni, a także pozwala graczom dotrzeć do obszarów, których Abe nie mógł. Posiadanie pistoletu Sliga na własnych kolegach z drużyny jest bardzo zabawnym i satysfakcjonującym doświadczeniem, a takich chwil nie brakuje. Biorąc to pod uwagę, są różne punkty w całej grze, w których Abe jest zablokowany przed użyciem swoich umiejętności, co wydaje się tanim sposobem na uczynienie gry bardziej wymagającą. Przy wielu trudnych scenariuszach Abe jest już postawiony, okradanie Abe z jego umiejętności powoduje niepotrzebne duszenie.
Mieszkańcy Oddworld zauważyli, że jest ich kilka błędy, których mogą doświadczyć gracze które od tego czasu zostały poprawione. Pierwsza to nieskończona pętla upadku, która ma miejsce, gdy Abe upadnie na ziemię, a druga to błąd specyficzny dla PS4, który powoduje powrót graczy do ekranu głównego podczas gry na Nectrum_In. Jeden poważny błąd napotkany podczas gry wpływa na to, jak wrogowie pojawiają się po śmierci Abe. Wrogowie mogą nie pojawiać się we właściwych miejscach lub ich sztuczna inteligencja może się zepsuć, jeśli przestaną wykrywać gracza. Może to spowodować, że wrogowie pojawią się tam, gdzie nie powinni sprawiać, że poziomy będą niezamierzenie trudniejsze lub łatwiejsze. Ten błąd pojawia się często i często zmusza graczy do śmierci lub ponownego uruchomienia od ostatniego punktu kontrolnego.
Oddworld: Soulstorm's powtarzalna rozgrywka nie czyni z niej złej gry, ale ogranicza demografię graczy, którzy będą cieszyć się grą przez cały czas. Jego fabuła i efekty wizualne są imponujące i pomagają utrzymać dużą wagę gry, ale granie na godzinnych poziomach z niewielkimi elementami fabularnymi pomiędzy nimi może sprawić, że Oddworld: Soulstorm bardzo powolne oparzenie. Fani Dziwny Świat gry franczyzowe i platformówki 2D nie będą zawiedzione, ale Oddworld: Soulstorm nie sprawi, że wszyscy będą uzależnieni na długo.
Oddworld: Soulstorm jest dostępny na PC, PlayStation 4 i PlayStation 5. Screen Rant otrzymał cyfrowy kod PlayStation 5 na potrzeby tej recenzji.