Hamilton jest oparty na autobiografii Alexandra Hamiltona Rona Chernowa, ale musical narzuca kilka swobód w życiu ojca założyciela.
Kompozytor, pisarz i aktor Lin-Manuel Miranda został zainspirowany do napisania musicalu Hamilton po przeczytaniu biografii Rona Chernowa Alexander Hamilton . W rezultacie wiele szczegółów z życia Hamiltona w serialu - a także ogólny portret go jako ambitnego, gorączkowo pracowitego i namiętnego człowieka - zostało zaczerpniętych z relacji Chernowa o prawdziwym Aleksandrze Hamiltonie. To mówi, Hamilton wprowadza również szereg zmian w stosunku do prawdziwej historii, aby lepiej dopasować życie Hamiltona do formatu i dramaturgii trzygodzinnego musicalu.
Elementy Hamilton które są w większości fabularyzowane, obejmują rzekomy trójkąt miłosny między Aleksandrem, jego żoną Elizabeth Schuyler i siostrą Elżbiety Angelicą (która była już mężatką, kiedy po raz pierwszy spotkała Aleksandra). Musical ma zróżnicowaną obsadę projektową, a ojców założycieli w większości grali ludzie kolorowi, mimo że oryginalne postacie historyczne są białe. I oczywiście ojcowie założyciele tak naprawdę nie rozmawiali w piosenkach i rapie (przynajmniej, o ile wiemy).
Kontynuuj przewijanie, aby czytać dalej Kliknij poniższy przycisk, aby szybko rozpocząć ten artykuł.
Hamilton wykorzystuje życie jednego z mniej pamiętanych ojców założycieli, aby opowiedzieć historię o ambicjach, spuściźnie i osobistych kosztach obojga. Oto główne zmiany, jakie musical wprowadza w prawdziwym życiu Alexandra Hamiltona.
Hamilton nie uderzył kwestora
Niestety, nie ma dowodów na to, że Alexander Hamilton rzeczywiście uderzył ekonoma w Princeton College (na początek jeszcze wtedy nazywano go College of New Jersey). Ta część „Aaron Burr, Sir” jest głównie wynikiem zamiłowania Lin-Manuela Mirandy do gier słownych i kalamburów. Nieszczęścia Hamiltona w Princeton w musicalu są oparte na historii opowiedzianej przez Herkulesa Mulligana, która została po raz pierwszy zapisana w biografii z 1834 roku Życie Aleksandra Hamiltona . Według Mulligana, Hamilton został przyjęty do Kolegium w 1772 r. Tylko po to, by cofnąć jego przyjęcie, gdy próbował kontynuować przyspieszony tok studiów, tak jak zrobił to Burr. Jednak nie ma pisemnych dowodów sugerujących, że Hamilton kiedykolwiek został przyjęty do Princeton w pierwszej kolejności lub że jego przyjęcie zostało cofnięte, więc prawdziwość tej historii jest nieco kwestionowana.
Hamilton wymienił niewolników na Schuylers
Związek Alexandra Hamiltona z niewolnictwem jest bardziej skomplikowany, niż jest to przedstawione w musicalu. Był rzeczywiście abolicjonistą i jednym z założycieli New York Manumission Society, które lobbowało na rzecz zniewolonych czarnych nowojorczyków i promowało politykę abolicjonistyczną. Hamilton sam nie posiadał niewolników; dwóch niewolników zostało pozostawionych jemu i jego bratu w testamencie matki, ale nigdy nie otrzymali tego dziedzictwa z powodu ich nieślubnego urodzenia. Hamilton jednak handlował niewolnikami w imieniu rodziny Schuyler po ślubie z Elizabeth. Hamilton przedstawia swojego głównego bohatera jako zagorzałego abolicjonistę i głos dla zniewolonych, i to prawda, że jego poglądy były wówczas postępowe. Jednak jego ręce nie były całkowicie czyste.
John Adams nie zwolnił Alexandra Hamiltona
W „Administracji Adamsa” jest powiedziane, że po dojściu do władzy John Adams ” zwalnia Hamiltona / prywatnie nazywa go „kreolskim bękartem” w swoich drwinach. „Pierwszy tekst nie jest prawdziwy. Hamilton faktycznie zrezygnował ze stanowiska sekretarza skarbu w administracji Waszyngtonu, dwa lata przed objęciem prezydenta Johna Adamsa. Ten ostatni ma większą wagę; według książki Chernowa, Adams rzeczywiście wypowiadał obraźliwe oświadczenia na temat Hamiltona, w tym nazywał go „ Kreolski drań ”. W Średni artykuł o przedstawieniu Johna Adamsa przez Hamiltona, historyk Dominic Martyne stwierdził, że w listach, które Adams napisał po śmierci Hamiltona, osobno opisał go jako „ Szkocki kreolski 'i' bękart szkockiego pedlera ”.
Hamilton nie został skonfrontowany przez Burra, Madison i Jeffersona
Hamilton z konieczności ma ograniczoną liczbę postaci, co oznacza, że niektóre szczegóły historyczne są sfałszowane, aby umieścić głównych bohaterów w środku wydarzeń, których tak naprawdę nie byli. Na przykład Aaron Burr nie był drugim Charlesem Lee w pojedynku z Johnem Laurensem, jak pokazano w serialu. Podobnie, podczas gdy Alexander Hamilton został skonfrontowany w sprawie swoich płatności na rzecz Jamesa Reynoldsa, co doprowadziło do publikacji broszury Reynoldsa, trzema mężczyznami, którzy do niego przyszli, nie byli Thomas Jefferson, Aaron Burr i James Madison. Zamiast tego stanął przed przyszłym prezydentem Jamesem Monroe, senatorem z Wirginii Abrahamem B. Venable'em i Frederickiem Muhlenbergiem, pierwszym przewodniczącym Izby Reprezentantów.
Hamilton nie wycofał się z życia publicznego
Hamilton sprawia wrażenie, że jeden-dwa trafienie w publikację broszury Reynoldsa i śmierć Philipa Hamiltona doprowadziły Alexandra do wycofania się z publicznego oka. „It's Quiet Uptown” widzi, jak przetwarza swój smutek w odosobnieniu, podczas gdy „The Election of 1800” sugeruje, że został niechętnie wciągnięty z powrotem do polityki przez publiczne żądanie wyrażenia opinii. To wymaga pewnej swobody w odniesieniu do osi czasu. Po pierwsze, Philip Hamilton faktycznie zmarł w 1801 roku, więc najwyraźniej Aleksander nie opłakiwał swojej śmierci w czasie wyborów w 1800 roku.
Podczas gdy publikacja broszury Reynoldsa z 1797 r. Jest przedstawiana jako skandal kończący karierę, Hamilton omija quasi-wojnę z Francją w latach 1798-1800. Podczas tej wojny Alexander Hamilton został mianowany generałem dywizji, służąc jako de facto szef armii Stanów Zjednoczonych. Mimo złego stanu zdrowia pozostał bardzo aktywny w swojej karierze, choć w ostatnich latach bardziej interesował się prawem i teorią polityczną niż codzienną polityką. Chociaż Hamilton przeprowadził się w górę miasta w 1803 roku, według relacji w książce Chernowa nadal dojeżdżał między swoim domem a miastem - trzygodzinną podróż w obie strony - cztery lub pięć dni w tygodniu.
Hamilton nie został zabity z powodu wyborów w 1800 roku
Przynajmniej nie bezpośrednio. Hamilton faktycznie zmarł w 1804 roku, cztery lata po tym, jak jego wpływ pomógł Jeffersonowi pokonać Burra na urząd prezydenta. Prawdziwym punktem zwrotnym, który skłonił Burra do wyzwania Hamiltona na pojedynek, były wybory gubernatorskie w Nowym Jorku w 1804 roku, w których Hamilton prowadził kampanię w imieniu przeciwnika Burra, Morgana Lewisa. Dopiero po tym, jak został ponownie pobity w wyścigu politycznym z powodu ingerencji Hamiltona, Burr napisał list z żądaniem przeprosin, jak pokazano w piosence „Your posłuszny sługa”. Hamilton odpowiedział swoim zwykłym taktem, mówiąc, że nie może przeprosić za złe mówienie o Burrze, ponieważ nie był pewien, do którego przypadku Burr ma na myśli.