Game of Thrones widzi pięciu królów, którzy wyruszają na wojnę o Żelazny Tron i kontrolę nad Westeros, ale kto był odpowiedzialny za wywołanie konfliktu?
w Gra o tron , albo wygrywasz, albo giniesz, ale kto zrobił pierwszy ruch? Na podstawowym poziomie Gra o tron obejmuje dwa nadrzędne konflikty. Jednym z nich jest walka między żywymi a umarłymi, zapisana w gwiazdach wiele lat wcześniej, a drugim jest Wojna Pięciu Królów , i to właśnie ta ostatnia dominuje narrację serialu telewizyjnego HBO, który odniósł ogromny sukces.
Gra o tron kronikuje bitwę o kontrolę nad Żelaznym Tronem, a tym samym o kontrolę nad Westeros, ale gdy gra się rozwija, z cienia wyłania się coraz więcej spiskowców, a tajne motywy zostają dramatycznie ujawnione. Wydarzenia te są znane jako Wojna Pięciu Królów, chociaż nazwa jest nieco zwodnicza. Tytuł odnosi się do Joffreya, Stannisa i Renly'ego Baratheona, z których wszyscy wierzyli, że są prawowitym następcą króla Roberta. Pozostały duet to Robb Stark i Balon Greyjoy, którzy zadeklarowali suwerenność nad własnymi królestwami - odpowiednio Północą i Żelaznymi Wyspami. Ale o tron rywalizowała także rodzina Lannisterów, Tyrellowie, Daenerys Targaryen i inni, dzięki czemu Wojna Pięciu Królów była znacznie bardziej skomplikowana, niż sugeruje to przydomek.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij poniższy przycisk, aby szybko rozpocząć ten artykuł.
Pomiędzy ścięciem a wizytami w burdelu Gra o tron nie w pełni boryka się z tym, kto w ogóle wywołał wojnę. Istnieją sugestie i spekulacyjne oskarżenia o to, który z wielu graczy mógł rozpocząć „grę o tron”, a jeden złoczyńca zostaje nawet postawiony przed sądem, ale prawdziwy winowajca pozostaje niejednoznaczny. Oto postacie, które można obwiniać za Wojnę Pięciu Królów w HBO Gra o tron .
Mały palec
Wojna Pięciu Królów była beczką prochu politycznej urazy i rodzinnych dramatów… ale Petyr „Littlefinger” Baelish był tym, który zauważono trzymającego zapałkę. Littlefinger wywodził się ze skromnych początków, osiągając pozycję względnej władzy w Królewskiej Przystani dzięki własnemu przebiegłemu intelektowi. Na nieszczęście dla Westeros, Baelish miał wzniosłe ambicje i nie przestawał, dopóki jego tyłek nie delikatnie pieścił siedzenie Żelazny Tron . w Gra o tron Serial telewizyjny, to Littlefinger nakazuje otrucie Jona Arryna, a następnie Namiestnika Króla, i wrabia Lannisterów w zamach. Śmierć Arryna wywołuje efekt domina, który stawia przeciwko sobie lwa z rodu Lannisterów i wilka z rodu Starków. Aby upewnić się, że krwawa łaźnia odbędzie się zgodnie z przeznaczeniem, Littlefinger sprawia, że Tyrion Lannister bierze na siebie winę za próbę zamordowania młodych Bran Stark w sezonie 1.
Nie mając siły militarnej ani siły politycznej, którą mógłby nazwać własną, Baelish miał nadzieję, że główni gracze Westeros pokonają się nawzajem, podczas gdy on ożeni się z władzą i ruszy, by zdobyć tron, gdy wszyscy inni zostaną pokonani. Nic dziwnego, że Littlefinger nie przewidział, że Bran zyska moc podróżowania w czasie i odkryje cały spisek.
Cersei i Jaime Lannister
Poczęcie dzieci z rodzeństwem to w najlepszym razie okropny pomysł, ale kazirodztwo wydaje się szczególnie nieroztropne, gdy jest poślubione królowi. Cersei Lannister być może była królową Roberta Baratheona, ale zakochała się w nim dopiero po tym, jak para się skończyła prawdziwe potomstwo urodziło się martwe. Cersei miała wtedy trójkę dzieci ze swoim bratem Jaime, nieustannie udając, że te blond sobowtóry Lannisterów należały do Roberta. Miłość Cersei i Jaime była bezsprzecznie prawdziwa, a ich kazirodztwo motywowane było raczej osobistymi powodami niż chęcią umocnienia władzy politycznej poprzez utrzymywanie czystej krwi. Niemniej jednak grzechy Cersei i Jaime'a spowodowały zamieszki w Królewskiej Przystani, wzbudziły podejrzenia u Jona Arryna i dały Littlefingerowi paliwo, którego potrzebował do rozpoczęcia wojny. Kiedy Bran Stark był świadkiem kolein Lannisterów w Winterfell, Jaime wypchnął chłopca przez okno wieży, co dało Littlefingerowi kolejną okazję do wywołania kłopotów między domami. Aby chronić swój sekret, Jaime i Cersei później aresztowali Neda Starka, robiąc kolejny długonogi krok w kierunku wojny.
Myślenie o Cersei i Jaime jako równych sobie w rozpoczęciu Wojny Pięciu Królów jest trochę niesprawiedliwe wobec Królobójcy, ponieważ to Cersei spiskowała, aby król Robert zginął w wypadku na polowaniu. Gdyby ich kazirodczy sekret został upubliczniony za życia Roberta Baratheona, nie byłoby gry o tron. Spisek Cersei stworzył próżnię mocy, którą desperacko próbowała wypełnić własnymi dziećmi, mimo że wiedziała, że do Żelaznego Tronu nie ma roszczeń do krwi.
Robert Baratheon
Kogo lepiej winić za Wojnę Pięciu Królów niż tego samego człowieka, którego próbowali zastąpić? Chociaż to nie wina Roberta, że umarł, król the mogą być oskarżonym o bycie złym władcą. Niewierny i obojętny wobec Cersei król Robert odepchnął swoją królową z powrotem w ramiona jej brata, co zaowocowało kazirodczym rodem potomków. Robert Baratheon był niewiele lepszym przywódcą, bardziej przejęty swoim nadmiernym, rozrzutnym stylem życia niż bycie dobrym królem. Gdyby Robert zwracał większą uwagę na swój dwór, mógłby zauważyć rosnące napięcie i narastającą wrogość i zdusić je w zarodku, zanim wybuchnie wojna.
Prawdopodobnie szaleństwo Roberta zaczęło się od jego początkowego dojścia do władzy – serii wydarzeń znanych jako „ Bunt Roberta ”. Jak mówi słynna historia, Robert kochał Lyannę Stark, ale Lyanna kochała Rhaegara, a para uciekła jak Romeo i Julia z Westeros. Zamiast zaakceptować, że został prześcignięty przez dziarskiego Targaryena, Robert poszedł na wojnę, obalając całą rodzinę królewską i ustanawiając się nowym królem Westeros. Całe panowanie Roberta opierało się na kłamstwach i pochopnych działaniach, dlatego nieuniknione było, że jego dynastia upadnie, zanim się zaczęła. Gdyby Robert nie zdecydował się najpierw ściąć głowy, a później zadać pytania, prawda o Lyannie mogłaby zwyciężyć. Według wszystkich relacji Rhaegar był dobrym człowiekiem, a królestwo rządzone przez niego i Lyannę brzmi jak raj w porównaniu z rządami Joffreya. Spadkobierca Rhaegara też nie był złym przywódcą.
Ned Stark
Niektórzy powiedzieliby, że sedno Ned Stark jako postać ma zademonstrować, jak bezbłędne oddanie sprawiedliwości i honorowi niekoniecznie prowadzi do dobrych rzeczy. W swoich ostatnich dniach, nowo mianowany Namiestnikiem Króla, Ned Stark podejmuje śledztwo Jona Arryna w sprawie dzieci Cersei i dochodzi do tego samego niepokojącego wniosku. Zgodnie z literą prawa, Ned postępuje słusznie, natychmiast informując następnych w kolejce do tronu o braku prawowitych spadkobierców Roberta. Chociaż niewielu sugerowałoby, że Ned powinien był zabrać sekret rodu Lannisterów do grobu, jego działania prawdopodobnie wymagały większej dalekowzroczności. W pośpiechu, by ujawnić prawdę, Ned nie tylko zginął i wywołał wojnę między Winterfell a King's Landing, ale także skłonił braci Baratheonów do przyłączenia się do walki.
Ned Stark mógł mieć najlepsze intencje, ale nie rozważył szerszych implikacji robienia tego honorowego. Gdyby Strażnik Północy był bardziej przenikliwy w swojej sytuacji, mógłby zidentyfikować węże pośród niego i poczekać, aż znajdzie się w silniejszej pozycji, zanim podejmie jakiekolwiek ryzykowne ruchy. Zamiast tego Ned posłuchał swojego serca i stracił głowę.
Joffrey Baratheon
Zanim ten nienawistny bachor wstał na tron, Gra o tron Krajobraz polityczny wyglądał już strasznie, z Lannisterami i Starkami gotowymi do brania sobie nawzajem ugryzień. Ale sytuacja nie była poza uratowaniem, gdy Ned Stark wciąż żył w więzieniu. Zamiast, Joffrey sprzeciwił się wszelkim radom i zdecydował się na publiczną egzekucję Neda Starka na oczach własnej córki. Cokolwiek innego spotkało te dwie rodziny, był to punkt, w którym Starkowie i Lannisterowie nie mieli powrotu, a śmierć Neda była przez wielu uważana za całkowicie nieuniknioną – nawet niesławnie bezduszna Cersei.
Gdyby nie ten bezsensowny akt przemocy, Ned zostałby zmuszony do służby u boku Jona Snowa w Nocnej Straży, a jego gadanina na temat kazirodztwa w Lannisterach traktowana byłaby w Czarnym Zamku równie poważnie jak Samwell Tarly z pałaszem. Wszyscy poza samym królem żyliby nieszczęśliwie pod rządami Joffreya, ale Wojna Pięciu Królów mogłaby być ledwo zażegnana, gdyby Nedowi okazywano litość.
Renly Baratheon
Bez następcy tronu króla Roberta, korona powinna przypaść najstarszemu bratu Baratheonów Stannisowi, który miał szczęście urodzić się przed Renlym. Pomimo braku roszczeń prawnych, Renly Baratheon postanowił rozpocząć własną kampanię przywódczą, ponieważ jest lepszy od swojego brata pod każdym względem. Niewątpliwie Renly był mądrzejszy, bardziej charyzmatyczny, bardziej popularny, bardziej wpływowy i miał lepsze wyczucie mody, ale prawo jest prawem, a prawo stawiało Stannisa jako następnego w kolejce. Renly mógł być postrzegany jako hipokryta, odpowiadając na wieści o tym, że Joffrey jest nieślubnym królem, sam składając bezczelną licytację o koronę. Wojna wybuchłaby bez względu na to, jak Renly zareagował na wieści Neda, ale konflikt byłby bardzo jednostronny, gdyby Renly i Stannis zjednoczyli się u boku Starków przeciwko Lannisterom. Byłaby to także Wojna Czterech Króli.
„Szalony” król Aerys Targaryen
Większość problemów Westeros sięga czasów króla Aerysa Targaryena II, znanego jego przyjaciołom jako „Szalony Król”. Mężczyzna uzurpowany podczas Rebelii Roberta, Aerys w pełni zasługiwał na swój przydomek, mordując własnych ludzi z paranoi i źle reagował, gdy padały pytania dotyczące zniknięcia Lyanny Stark. Podobnie jak w przypadku panowania króla Roberta, Aerys będąc złym monarchą miał dalekosiężny wpływ na Gra o tron oś czasu. Załóżmy, że król Aerys nie był „Szalonym Królem”, ale „Naprawdę Raczej Rozsądnym Królem” – sytuację między Lyanną, Rhaegarem i Robertem można było załagodzić bez rozlewu krwi, Lannisterowie nie czuliby potrzeby zmiany stron a Robert nigdy by się nie zbuntował. Jedynym problemem dotyczącym dobrych obywateli Westeros byłby powolny wymarsz zmarłych zza muru.
Kto był NAPRAWDĘ odpowiedzialny?
Jak wiele rzeczywistych konfliktów, Gra o tron Wojna Pięciu Królów była kulminacją różnych błędów i resentymentów, które narosły przez dziesięciolecia. Zanim historia się zacznie, zarówno Aerys, jak i Robert popełnili błędy, które zmieniły historię na gorsze i wyznaczyły niemal nieunikniony kurs wojny. Podobnie Cersei, Jaime, Joffrey i Renly podjęli decyzje, które zepchnęły Westeros bliżej przepaści, podczas gdy cnoty Neda po prostu go wyprzedziły. Ale we wszystkich tych przypadkach wojna nigdy nie była zamierzonym rezultatem. Aerys chciał zachować władzę, a Robert myślał, że walczy w szlachetnej sprawie – żaden z nich nie wyobrażał sobie Wojny Pięciu Królów. Cersei i Jaime byliby szczęśliwi, gdyby zachowali swój sekret i utrzymali status quo, podczas gdy król Joffrey nie planował dłużej niż pięć minut. Z drugiej strony Renly naprawdę wierzył, że będzie władcą wyższym od Stannisa.
Najdziwniejszy jest Littlefinger. W przeciwieństwie do swoich rywali, Petyr Baelish planował wojnę i wymuszał wydarzenia w celu wywołania powszechnego konfliktu. Littlefinger nie był jedynym uczestnikiem, którego ostatecznym celem był Żelazny Tron, ale on… był jedyną postacią, dla której wojna była pożądanym rezultatem. Być może nie ustawił planszy i zdecydowanie nie trzymał się gry przez całą grę, ale jeśli chodzi o wykonanie pierwszego ruchu w Gra o tron , odciski Littlefingera są wszędzie.