Final Cut Blade Runner jest często nazywany ostateczną wersją klasycznego cyberpunka, ale czym różni się ta odsłona filmu?
Ostateczna wersja Blade Runner jest często nazywany ostateczną wersją klasyka cyberpunka, ale czym różni się ta edycja filmu Harrisona Forda? Wydany w 1982 roku, Blade Runner był thrillerem science fiction z różnicą. Film był intensywny, nastrojowy i trudny do naśladowania, złożony i przemyślany kawałek futurystycznej tajemnicy, który połączył elementy twardej powieści detektywistycznej z tropami science fiction, aby stworzyć neo-noir jak żaden inny. Oczywiście studio nie zgodziło się na złożoną historię filmu, co doprowadziło do walki z jego twórcą, która doprowadziła do wielu trudnych do wyjaśnienia fragmentów Blade Runne r.
Kontynuuj przewijanie, aby czytać dalej Kliknij poniższy przycisk, aby szybko rozpocząć ten artykuł.
Torturowana produkcja, Blade Runner przeszedł wiele różnych edycji, gdy był przekazywany między sfrustrowanym reżyserem, Obcy jest Ridley Scott i niepewne studio. Dystrybutorzy obawiali się, że film zbombarduje, ponieważ widzowie mogą nie połączyć się z tą adaptacją kultowej powieści science fiction Czy androidy marzą o elektrycznych owcach? . Blade Runner był ambitny i bezkompromisowy w swojej dziwnej historii Deckarda, prawdopodobnie zrobotyzowanego gliniarza, który został wysłany w celu poszukiwania i niszczenia replikantów, nieuczciwych robotów, które z łatwością mogą uchodzić za ludzi.
W latach, które upłynęły od wydania Final Cut 2007, fani, co zrozumiałe, chcieli wiedzieć, która wersja jest najlepszą wersją Blade Runnera. To rozsądne zapytanie, ponieważ każda edycja filmu ma swoich zagorzałych obrońców. Ale dla kompletistów Ridleya Scotta różnice w Final Cut - które obejmowały przywrócenie dźwięku i grafiki oraz pewne poprawki cyfrowe - sprawiają, że jest to ostateczna i najlepsza wersja tej adaptacji Philipa K Dicka. Więc jakie są te różnice? Cóż, najważniejszym z nich jest całkowite przywrócenie bardziej brutalnych momentów i pełne przywrócenie (nie) słynnej sekwencji snów jednorożca z filmu, co było niezwykle ważne wraz z usunięciem przez reżysera szczęśliwego zakończenia nakazanego przez studio.
Przywrócona przemoc (i dlaczego ma to znaczenie)
Teraz reżyserowi Ridleyowi Scottowi nie było obce ponure widmo jakiejś krwawej przemocy science-fiction. W końcu jego ostatnie wydawnictwo w czasie, gdy kręcił ten film, było kultowym horrorem science fiction z 1979 roku Obcy , prowadząc reżysera do umieszczenia zabawnego pisanka Alien w Blade Runner. Ale studio było zaniepokojone przemocą w Blade Runne r to teatralne cięcie. Dlatego zdecydowali się wyciąć dużo cięcia i krojenia. Obejmowało to powtórną scenę śmierci Zhora, która nadaje jej zgubie więcej godności i zastępuje twarz kaskadera twarzą Lee Pulforda, ale także bardziej niesławną krwią. Scena, w której Tyrell zostaje zabity z rąk Roya po raz kolejny obejmuje wyłupienie mu oczu, co pominięto w wycięciu reżysera.
The Final Cut ponownie integruje bardziej makabryczne ujęcia Batty'ego, który daje sobie krwawe stygmaty, fascynujący element religijnej symboliki, który podkreśla jego kompleks boga. Sekwencja kontrastuje również tragicznego złoczyńcę z możliwą postacią Judasza Deckarda, przypominając widzom, że bohater może być replikantem zabijającym innych replikantów. Ale chociaż przywrócona przemoc jest kluczem do zrozumienia tej chrześcijańskiej symboliki, jest to połączenie dodania pełnego snu jednorożca i usunięcia strasznego teatralnego zakończenia, które ma sens w samej fabule filmu.
Wyjaśnienie sekwencji snów pełnego jednorożca
W każdym wydaniu Blade Runner to potencjalnie zagmatwany film. To dziwaczna i skomplikowana historia, a nawet spóźniona kontynuacja filmu wizjonera science fiction Denisa Villeneuve'a była nie mniejszym wyzwaniem dla niewtajemniczonych widzów. Podobnie jak oryginalny Blade Runner 2049 z 1982 roku potrzebował wyjaśnienia zakończenia i miał problemy z połączeniem się z publicznością w kasie. Ale przynajmniej Blade Runner 2049 nie miał istotnego elementu układanki wyciętego przez nadgorliwych redaktorów. Sekwencja snu jednorożca ma miejsce, gdy skonfliktowany antybohater Forda zasypia przy fortepianie i śni o jednorożcu biegnącym wolno po lesie. Jest to obraz, który najczęściej interpretujemy jako sugestię, że Deckard jest, o czym on sam nie wie, w rzeczywistości replikatorem, który marzy o wolności od wymuszonej niewoli. Scena jest na krótko zawarta w wersji reżyserskiej, ale w wersji finałowej ma dość miejsca, by odetchnąć, a jej znaczenie staje się jasne.
Dlaczego zmiany w Final Cut mają znaczenie dla Blade Runnera
Minęło tak dużo czasu, odkąd film Scotta pojawił się w kinach w okrojonej formie, że Blade Runner nie jest już osadzony w przyszłości. Można śmiało powiedzieć, że w ciągu dziesięcioleci od premiery filmu publiczność stała się bardziej otwarta na otwarte zakończenia. Aby uzyskać dowody na to zjawisko, wystarczy spojrzeć, ile współczesnych filmów kończy się niejednoznaczną notatką, a następnie porównać to z Blade Runner oryginalne zakończenie zatwierdzone przez publiczność. W tej bardzo oczernianej wersji Deckard i samotny, który przeżył, replikujący jedzie w stronę zachodzącego słońca nad materiałem pochodzącym z recyklingu. Lśnienie . Co najważniejsze, widz nie dowiaduje się nic o tym, czy Deckard jest replikatorem, czy czymkolwiek innym.
Zamiast tego wszyscy widzowie dowiadują się, że nie można ufać odbiorcom testowym. Istotną różnicą między Final Cutem a oryginalnym filmem jest usunięcie tego niepotrzebnego i katastrofalnego w tonie happy endu, decyzji zatwierdzonej zarówno przez Ridleya Scotta, jak i gwiazdę Harrisona Forda. Jest tak wiele różnych wersji Blade Runner że niektórzy super-fani nawet ocenili wiele wersji, ale jedna rzecz, co do której reżyserka, szkic roboczy i Final Cut są zgodne, to fakt, że to surrealistyczne zakończenie nie działa. Tak więc w wersji reżyserskiej z 1992 roku, a także w wersji Final Cut, dziwaczna słoneczna jazda z Los Angeles w góry zostaje usunięta. Został zastąpiony bardziej niejednoznacznym i intensywnym rozwiązaniem, gdy Deckard patrzy na jednorożca origami. Następnie, ponieważ to wywołanie zwrotne ma sens w Final Cut, gdzie pełny sen jednorożca jest bardziej skupiony, wydaje się, że uświadamia sobie, że jest replikatorem.
Okej, więc to objawienie nie jest wyraźnie określone, nawet w Final Cut. I tak, wielu fanów science-fiction nadal będzie argumentować, że Deckard nie jest replikatorem. Ale fani z pewnością będą spierać się z wieloma różnymi teoriami na temat tak złożonego filmu, dlatego niejednoznaczność Final Cut jest tak ważna. W rzeczywistości fandom serii wciąż spiera się, który film jest lepszy, Blade Runner czy Blade Runner 2049. Ale nie można zaprzeczyć, że przywrócono jego zakończenie i zawierał pełny sen jednorożca, Final Cut of Blade Runner jest najbardziej kompletną i najlepiej zrealizowaną iteracją wyjątkowej wizji science fiction Ridleya Scotta. Niektórzy widzowie mogą nadal uważać ten wpływowy klasyk science fiction za zbyt ciężki i skomplikowany jak na ich gust, ale przywrócenie całej historii w Final Cut pozostaje kluczowym momentem w historii kina.