Spider-Man zagrał w siedmiu filmach z czterech serii. Ponieważ Daleko od domu jest już w kinach, oceniamy każdy film od najgorszego do najlepszego.
Było osiem Człowiek Pająk filmy od 2002 roku: oto ranking wszystkich jego filmów solowych. Spider-Man jest obecnie jedną z najpopularniejszych nieruchomości filmowych, ale Hollywood długo nie zdawało sobie sprawy, jak bardzo może być lukratywny. Do niedawna pełzacz po ścianach podróżował tylko na mały ekran - był gwiazdą kilku seriali i filmów telewizyjnych z Nicholasem Hammondem w roli głównej, a także różnych uznanych kreskówek, takich jak Spider-Man: The Animated Series - choć nie oznacza to, że nikt nie próbował przenieść Spider-Mana na duży ekran.
W latach 80. i 90. reżyserzy Tobe Hooper i James Cameron zostali pokrzyżowani przez upadające firmy produkcyjne - oraz fakt, że prawa filmowe Spider-Mana często zmieniały właściciela. Po licznych procesach sądowych i gorących debatach, MGM przekazało Columbia Pictures prawa do Spider-Mana w zamian za licencję Jamesa Bonda. Zatrudniono reżysera Sama Raimi, który w latach 2002-2007 wyprodukował bardzo wpływowe Trylogia Spider-Mana . Skończyło się to, gdy drogi Raimi i Sony rozstały się z powodu problemów z harmonogramem i twórczych różnic w późniejszej dekadzie. W 2012 roku Sony zrestartowało postać w podzielającej duologii Marca Webba, w której Andrew Garfield zastąpił Tobeya Maguire'a jako główny superbohater. Jednak Garfield i Webb wkrótce zniknęli w 2015 roku, kiedy Sony i Marvel Studios połączyły siły. Seria została ponownie odświeżona w 2017 roku, tym razem z Jonem Wattsem na fotelu reżyserskim.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij poniższy przycisk, aby szybko rozpocząć ten artykuł.
Dziś przyszłość przygód Spider-Mana na srebrnym ekranie rysuje się w jasnych barwach. Najnowsza odsłona Watta, Spider-Man: Daleko od domu , zachwycił krytyków i fanów, a Sony opracowuje obecnie dwie odrębne franczyzy: jedną koncentrującą się na złoczyńcach Spider-Mana, a drugą przedstawiającą różne alternatywne postaci Spider-Mana w animowanej formie. Wkrótce Spider-Man zagra w większej liczbie filmów niż jego koleżanki z superbohaterów Superman i Batman. Ale jak sugeruje ta skalista historia produkcji, każdy z jego kinowych wyczynów przynosił z różnym powodzeniem. Od dni dostarczania pizzy po międzywymiarowe bitwy, spójrzmy wstecz na wszystkie przygody Spider-Mana na dużym ekranie i uszereguj je wszystkie, od najgorszego do najlepszego.
Ostatnio zaktualizowany : 7 lipca 2019 r
8. Spider-Man 3 (2007)
Nadal wyśmiewany ponad dziesięć lat później, Sama Raimiego Spider-Man 3 jest nadal najsłabszym z paru pająków. Ustaw rok później Spider-Man 2 , sytuacja wygląda bardzo pozytywnie w przypadku Petera Parkera z Tobey Maguire. W końcu zrównoważył swoje obowiązki superbohatera ze swoją karierą i planuje oświadczyć się swojej dziewczynie, Mary Jane Watson (Kirsten Dunst). Ale ta harmonia zostaje wkrótce zniszczona przez zagrożenie ze strony Nowego Goblina (James Franco), Sandmana (Kościół Thomasa Hadena) i pewnego czarnego symbionta z kosmosu.
Lubić Obcy 3 i X-Men: Ostatni bastion , Spider-Man 3 ma złą reputację, kończąc popularną serię filmową skomleniem zamiast hukiem. Ale pomijając uliczne tańce emo, można to bezpiecznie powiedzieć Spider-Man 3 nie jest tak zły, jak sugerowałby jego utrzymujący się rozgłos. Powietrzna walka Petera z Nowym Goblinem i jego bójka w metrze z Sandmanem to wciąż ekscytujące wydarzenia. A mówiąc o Sandmanie, ta postać jest gwiazdą wyróżniającej się sceny w filmie; moment, w którym jego rozpadające się ręce nie mogą utrzymać wisiorka jego córki, jest bolesny dzięki wpływającej kombinacji szczegółowego CGI i wzruszającej partytury.
Szkoda, że ta zręczność rzadko pojawia się gdzie indziej w filmie. Spider-Man 3 jest wypełniony wieloma wątkami i nieporozumieniami, a ugnijąc się pod ich ciężarem, kroczy od jednej sekwencji do drugiej. Kiedy Mary Jane zostaje porwana po raz trzeci w serii, zmęczenie filmu jest namacalne, a wiele z tego wynika z włączenia jednej postaci: Venoma. Sam Raimi nie lubił tego złoczyńcy, ale Sony i producent Avi Arad nalegali na jego włączenie. W rezultacie Venom - i łuk symbionta w ogóle - wydaje się bardzo nierozwinięty, podobnie jak Gwen i George Stacy Bryce'a Dallas Howard i Jamesa Cromwella. Niezadowolenie Raimiego jest widoczne przez cały czas Spider-Man 3 . Chociaż film nie jest zbrodnią przeciwko kinie, jak go często przedstawiano, pozostaje ciemną plamą na filmowej przeszłości Spider-Mana.
7. Niesamowity Spider-Man 2 (2014)
Niesamowity Spider-Man 2 został wydany siedem lat później Spider-Man 3 . Pomimo tej różnicy czasu - i reakcji, jaką spotkał się z filmem Raimiego - wiele z nich się powtórzyło Spider-Man 3 wady. Druga próba adaptacji Spider-Mana przez Marca Webba polega na tym, że pełzacz po ścianach Andrew Garfielda walczy z Electro (Jamie Foxx), ciemność rozprzestrzenia się od Oscorp i Harry'ego Osborna (Dane DeHaan), a także tajemnica śmierci jego rodziców, podczas próby naprawy jego niespokojny związek z Gwen Stacy (Emma Stone). To z pewnością zajęty film.
W swoich próbach kopiowania Mściciele Olbrzymi sukces, Sony przestało kopiować Mroczny rycerz Podejście ugruntowane w Niesamowity Spider Man naśladując bardziej żartobliwy i żartobliwy twórczość Marvel Studios w sequelu Spidey. Co więcej, próbowali stworzyć własny, wspólny wszechświat. Podczas gdy nowy ton w rzeczywistości przynosi korzyści tej historycznie lekceważącej postaci, obfitość fabuł i pomysłów nie.
Od obozu Martona Csokasa, doktora Kafki do wstrząsającej transformacji Harry'ego w Goblina, działa tak wiele różnych sił i tonów, że Niesamowity Spider-Man 2 nie mogą się połączyć w sposób, w jaki powinny. Co więcej, sceny, w których Harry Osborn odkrywa nielegalne eksperymenty swojej firmy, znacznie odbiegają od głównej fabuły. Wyraźnie przygotowują kolejną odsłonę, a także film Sinister Six, ale wykoleje to tę historię i jest tym bardziej frustrujące, że oba te filmy nigdy nie dotarły.
Jednak mimo że publiczność mogła jęczeć, że Alex Kurtzman Roberto Orci ponownie wykorzystał ich magiczny ślad krwi z Star Trek W Ciemność , wciąż jest przyjemność Niesamowity Spider-Man 2 . Początkowy pościg Spider-Mana jest ekscytujący, podobnie jak jego konfrontacja z Electro na Times Square. Ale kluczami do tego filmu są Andrew Garfield i Emma Stone. Dwaj aktorzy spotykali się podczas kręcenia tego filmu, a rezultatem jest taka prosta, autentyczna chemia, której nie udało się wygenerować w wielu innych filmach. W rezultacie bolesny punkt kulminacyjny filmu to najlepiej zagrane i najbardziej poruszające sceny w historii filmów o superbohaterach.
6. Niesamowity Spider-Man (2012)
Pomimo tego, że nie został tak ciepło przyjęty jak jego poprzednicy, Spider-Man 3 zarobił tyle pieniędzy, że plany dwóch kolejnych sequeli zaczęły się na dobre. Oryginalna obsada miała powrócić, wraz z reżyserem Samem Raimim, który był rozczarowany Spider-Man 3 okazało się i planował przywrócić świetność serii. Jednak w 2010 roku Raimi odszedł z projektu, mówiąc, że nie jest w stanie wyprodukować wysokiej jakości filmu w ramach ścisłego harmonogramu produkcji Sony. Spider-Man 4 ' wiodący mężczyzna i pani odchodzą w solidarności z Raimim. W związku z tym Sony ruszyło naprzód z ponownie uruchomioną franczyzą, teraz z reżyserem Markiem Webbem, Andrew Garfieldem jako Spider-Manem i dodanym przedrostkiem niesamowitym.
Nowe podejście Webba do mitów Spider-Mana początkowo obiecywało opowieść nieopowiedzianą historię nieobecnych rodziców Petera Parkera, ale w większości stanowi remiks o pochodzeniu Spideya. Prześladowany, nerdy Peter zostaje ponownie wyobrażony jako niezręczny samotnik, a Mary Jane Watson i Green Goblin zostają zamienione odpowiednio na Gwen Stacy (Emma Stone) i Lizarda (Rhys Ifans). Rzeczywiście, w filmie istnieje ciągły konflikt między starym a nowym. Webb i spółka. najwyraźniej chcą spróbować czegoś innego, ale są ograniczani przez komiksy (nie wspominając o tym, że oryginalny film Raimiego bardzo skutecznie opowiedział historię Spideya).
Niesamowity Spider Man próbuje upiększyć te znane rytmy historii, ale film często wydaje się nieostry, kiedy to robi. Siła śmierci wujka Bena jest osłabiona z powodu zmian dokonanych w otaczającej ją fabule. Podobnie, przedłużające się poszukiwania mordercy Bena przez Petera nie są złym pomysłem. Jednak w kontekście filmu ta poprawka utrudnia wątek Petera. Jego przejście od zarozumiałego dzieciaka z mocami do pełnoprawnego superbohatera nie jest tak zdefiniowane, jak powinno.
Nadal, Niesamowity Spider Man jest ogólnie dość solidną wycieczką dla pełzacza po ścianie. Piękna muzyka nieżyjącego już Jamesa Hornera podnosi każdą sekwencję akcji, a nowa obsada spisuje się wspaniale - szczególnie Martin Sheen, który wygląda i brzmi dokładnie tak, jak powinien. Ostrzejsza adaptacja Marca Webba zostałaby przyjęta znacznie cieplej, gdyby pojawiła się później niż przyszła - podobnie jak Spider-Man Andrew Garfielda.
5. Spider-Man (2002)
Po Nóż i X Men zaczął przynosić superbohaterów do szerszego uznania, Sama Raimiego Człowiek Pająk przybyli i ugruntowali swoje miejsce w popkulturze. Film szybko pobił rekordy, stał się największym filmem 2002 roku i został uznany za jeden z najbardziej szanowanych filmów o superbohaterach wszechczasów. Może teraz ma szesnaście lat, ale nadal widać te sukcesy - i pochwałę Człowiek Pająk nadal otrzymują - są zasłużone.
Począwszy od pierwszego huśtania się w sieci po ten niesławny odwrócony pocałunek, uczucie Sama Raimiego do postaci jest widoczne w całym filmie. To tak szczera i dokładna opowieść o pochodzeniu Spideya, że, jak już wspomniano, Marc Webb starał się urozmaicić swoją opowieść, a Jon Watts postanowił uniknąć porównań i całkowicie pominąć historię.
Ponadto, Człowiek Pająk również utalentowany J.K. J. Jonah Jameson Simmonsa na świat. Zirytowana i nieustannie niepokojąca obsada Simmonsa została jednogłośnie określona jako doskonała rekrutacja, jedna z najlepszych w historii gatunku. Co więcej, jest to bardzo wymowne, w jaki sposób filmy Webba i Wattsa uniknęły przekształcenia Jamesona. W ten sam sposób Tobey Maguire jest nadal chwalony za nieśmiałe i ujmujące podejście do postaci, nawet jeśli wielu fanów potępia jego brak jednowierszowych (jest to krytyka, która wzrosła w ostatnich latach, zwłaszcza że wiele kolejnych adaptacji podwoiło się na dowcipie Spideya).
Pomimo Człowiek Pająk Z lekkimi akcentami humoru film nie boi się odwiedzać ciemnych miejsc. Sposób, w jaki Zielony Goblin atakuje ciocię May, jest bardzo niepokojący, podobnie jak jego atak na Spider-Mana w trzecim akcie. Ta ostatnia jest szczególnie krwawa jak na film o superbohaterach i może zniechęcić młodszych widzów. Nowi widzowie również mogą nie polubić pierwszego filmu Raimiego, zwłaszcza od tamtego czasu Człowiek Pająk Ton drastycznie różni się od nowszych ofert superbohaterów; jego podejście i skutki zostały już określone jako przestarzałe. Mimo to trudno zaprzeczyć, jak ważny jest ten film i jak porywający może być, zwłaszcza w trakcie Człowiek Pająk Finał. Ścieżka dźwiękowa Danny'ego Elfmana po prostu sprawia, że ta końcowa sekwencja rośnie.
4. Spider-Man: Homecoming (2017)
Niesamowity Spider-Man 2 rozczarowujący odbiór skłonił Sony do ponownego przemyślenia strategii wspólnego wszechświata. Ostatecznie Sony postanowiło nawiązać współpracę z Marvel Studios w ramach historycznego porozumienia Człowiek Pająk . Sony nadal zachowuje prawa do filmów bohaterów i produkuje każdy nowy film, ale Marvel kreatywnie dyktuje franczyzę Spidey i może go używać w swoich własnych filmach.
W MCU, świecie drużyn superbohaterów i inwazji obcych, Peter Parker z Toma Hollanda chce porzucić swoją szkołę średnią, zwłaszcza po swoich doświadczeniach podczas Kapitan Ameryka Wojna Domowa . Iron Man (Robert Downey Jr.) odrzuca Petera ze względu na jego wiek i brak doświadczenia, ale kiedy nikczemny Vulture zaczyna sprzedawać niebezpieczną broń w sąsiedztwie Petera, początkujący bohater widzi okazję, by zrobić coś dobrego - i wyrobić sobie markę.
Chociaż Peter Parker już się pojawił Wojna domowa , Spider-Man: Homecoming stał się nowym odrodzeniem dla serii, co oznaczało, że wprowadzono sporo zmian w jego mitach. Na przykład śmierć wujka Bena jest tylko aluzją, a Spidey używa teraz zaawansowanego technologicznie kostiumu. Ta ponowna konfiguracja nie odpowiadała niektórym zagorzałym fanom, ale jest całkowicie zrozumiałe, dlaczego Sony i Marvel wprowadziły te zmiany. Rzeczywiście, trudno zaprzeczyć, że większość tych zmian młodzieńczego bohatera zadziałała z wielkim skutkiem.
Dla Spider-Man: Homecoming Jon Watts robił notatki z komedii dla nastolatków z lat 80., w wyniku czego uzyskano ton i tempo, które są całkowicie odpowiednie dla Spider-Mana. Bystry i bystry, Powrót oddaje humor - i buntowniczego ducha - Spider-Mana w sposób, w jaki udało się to w niewielu adaptacjach. Film jest wspomagany w niemałym stopniu przez ogromne talenty Toma Hollanda oraz Michaela Keatona, który jest potężnym wrogiem. Nadając filmowi mrożącą krew w żyłach powagę, pełną napięcia przejażdżkę samochodem Keatona z Hollandem Powrót Trzeci akt jest niewątpliwie jedną z najwspanialszych konfrontacji, jakie ten gatunek ma do zaoferowania.
Powrót Sceny akcji mogą nie być najbardziej olśniewającymi scenariuszami Spider-Mana. Jednak Tom Holland powiedział, że chętnie będzie grał w Spidey przez wiele lat, więc jest to jasne Spider-Man: Homecoming położył podwaliny pod długą i znakomitą serię filmów pełnometrażowych o Spider-Manie.
3. Spider-Man: Daleko od domu (2019)
Mimo że świat naciska na Spider-Mana, aby stał się jego głównym bohaterem, Peter Parker pragnie czegoś przeciwnego. Po tym, jak Spidey został zdezintegrowany przez Thanosa (Josh Brolin) w Avengers: Infinity War i stracił swojego ukochanego mentora wkrótce po tym, jak zmartwychwstał Avengers: Endgame Peter pragnie jedynie relaksujących wakacji z kolegami z klasy w Europie. Ale super-szpieg Nick Fury (Samuel L. Jackson) ma inne pomysły. Pojawiło się nowe i niebezpieczne zagrożenie. Aby je zwalczyć, Fury musi połączyć niechętnego superbohatera z tajemniczym Mysterio (Jake Gyllenhaal).
Dlatego Spider-Man: Daleko od domu musi zmienić orientację świata Spidey Etap końcowy - i ustanawia swoje wyczyny za granicą - film, choć humorystyczny, nie ma takiej początkowej przejrzystości, jaką wiele innych filmów o Spider-Manie natychmiast posiada w ich jedno-miejskiej scenerii. Jednak gdy reżyser Jon Watts znajduje swój rytm późno Daleko od domu Pierwszy akt, film naprawdę zaczyna gwałtownie rosnąć. Holland nadal olśniewa jako nastoletni pełzacz po ścianach, a jego chemia z MJ (Zendaya) jest zachwycająca. Jednak nie tylko główna obsada filmu świeci. Daleko od domu zwraca większą uwagę na postacie drugoplanowe, dzięki czemu świat Spider-Mana jest pełen odmiennych, czarujących postaci. Wydaje się również znacznie bardziej dynamiczny niż Powrót , ponieważ coraz bardziej pewny kierunek Wattsa zrodził gładsze, bardziej spektakularne sekwencje akcji i bogatsze momenty postaci niż jego poprzednik. Co więcej, film może pochwalić się jednymi z najlepszych i najbardziej psychodelicznych efektów wizualnych, jakie istniały (do tej pory) w MCU - dzięki wspaniałemu Mysterio.
Zagorzali fani mogli odgadnąć zwrot akcji Mysterio przed jego wyjaśniającym monologiem, ale to nie podważa genialnego występu Gyllenhaala ani faktu, że wypowiada jeden z najbardziej mięsistych społeczno-politycznych komentarzy zawartych w filmie Spider-Man - lub Marvel - jeszcze. Poza tym, od historii powstania Mysterio po Petera Tingla, Daleko od domu subtelnie i czule interpretuje tradycję Spider-Mana, dając wspaniały efekt. Kilka z tych ciężkich powiązań z szerszą MCU może niezadowolić niektórych wymagających widzów, ale wiele z tych linków jest obecnych, aby wzmocnić przesłanie filmu dotyczące znalezienia własnej drogi w coraz bardziej zagmatwanym i stresującym świecie. Z pewnością w miarę postępów w filmie - i Daleko od domu Scena po napisach końcowych kończy przygodę z hukiem - jasne jest, że ten żarliwy i zabawny film wyznacza nową, śmiałą granicę dla filmów akcji o Spider-Manie.
2. Spider-Man 2 (2004)
Spider-Man 2 to nie tylko jeden z najlepszych filmów Spider-Mana; to także jeden z najwspanialszych filmów o superbohaterach wszechczasów. Co więcej, fakt, że reżyser Sam Raimi zdołał poprawić Człowiek Pająk to też nie lada wyczyn. Dwa lata po śmierci wuja Bena (Cliff Robertson) i Petera Parkera (Tobey Maguire) dotrzymał przysięgi walki z przestępczością. Nowy Jork może być bezpieczniejszy, ale jego życie osobiste jest w strzępach. Boryka się z trudnościami w college'u, na granicy bankructwa i jest zmuszony patrzeć, jak Mary Jane (Kirsten Dunst) przygotowuje się do poślubienia innego mężczyzny. Sytuacja się pogarsza, gdy nowy mentor Petera, Otto Octavius, zostaje doktorem Octopusem.
Niewiele jest do powiedzenia Spider-Man 2 co jeszcze nie zostało powiedziane. Mimo wszystko to niezwykłe, że film ma tak wiele racji w tej postaci. Tobey Maguire najlepiej radzi sobie w tej roli i umiejętnie ujmuje ból serca Petera, jego udrękę i humor. Peter Raimiego może nie jest motorową buzią komiksów, ale Maguire ma więcej okazji, by odstraszyć ludzi niż w pierwszym filmie. Sprzedaje również wiele pratfalls Petera - i pechowych zaklęć - z doskonałym wyczuciem komiksowym.
Naprzeciw niego stoi Alfred Molina jako Octavius. Chociaż jest znacznie bardziej maniakalną postacią w komiksach, Molina dostarcza tak warstwowej i sympatycznej interpretacji Doktora Octopusa, że często jest nazywany jednym z najlepszych złoczyńców filmowych o superbohaterach. Z pewnością we wspólnych tragediach Piotra i Ottona Spider-Man 2 służy jako genialne studium na temat pułapek władzy i ofiar związanych z superbohaterami. Nie szkodzi, że jest też spektakularny. Niesławna walka w pociągu pozostaje wiriem akcji i jednym z najlepszych pokazów mocy Spider-Mana na ekranie. A jeśli krój teatralny jest wybitny, to wydanie Spider-Man 2.1 tylko wzmacnia to doświadczenie, zwłaszcza w klasycznej już scenie J.K. Jameson Simmonsa paraduje w porzuconym kostiumie Spider-Mana.
1. Spider-Man: Into the Spider-Verse (2018)
Może to być jeden z najnowszych wpisów na tej liście, ale już jest to jasne Spider-Man: Into the Spider-Verse jest jednym z najlepszych w historii. Ponieważ stale rozwijający się gatunek filmów komiksowych zmienia się, ryzyko zmęczenia superbohaterów w końcu staje się duże; w końcu tylko tyle razy widzowie będą chcieli patrzeć, jak postacie otrzymują swoje moce i ratują sytuację. Jednak zagłębiając się w niewykorzystany wcześniej potencjał alternatywnych rzeczywistości, Sony pokonało wszelkie przeciwności losu. Reżyserzy Bob Persichetti, Peter Ramsey i Rodney Rothman stworzyli przejmujący i nowatorski film, który ożywia Spider-Mana i pozostałych krzyżowców w pelerynach.
Into the Spider-Verse podąża za nastolatkiem z Brooklynu, Milesem Moralesem (Shameik Moore), który żyje w świecie, w którym Spider-Man działa od jakiegoś czasu. Jednak sytuacja szybko się zmienia, gdy niechętnie otrzymuje te same moce pełzania po ścianach, co Peter Parker. Podczas gdy Kingpin (Liev Schreiber) parał się różnymi wymiarami - i przy okazji zagrażał całej rzeczywistości - Miles musi połączyć siły z kilkoma alternatywnymi Spider-People, aby uratować multiwers.
Pisarze Phil Lord i Rodney Rothman tworzą film, który doskonale zdaje sobie sprawę z miejsca Spider-Mana w popkulturze, od jego wykorzystania w memach i gadżetach po status tytana komiksów. Into the Spider-Verse bada każdą część spuścizny Spider-Mana, ale metatekstualność filmu nigdy nie wydaje się być zadowolona z siebie i nie traci z oczu tego, co sprawia, że Spidey jest tak wyjątkową postacią dla tak wielu ludzi. Jego główny etos władzy i odpowiedzialności został ponownie przeanalizowany nie tylko jako motto Petera Parkera (Jake Johnson), ale także kodeks, do którego każdy ma dostęp. Krótko mówiąc, każdy może być Spider-Manem, ponieważ jest zwykłym człowiekiem.
Ale Into the Spider-Verse to nie tylko szczery list miłosny do pełzającego po ścianach bohatera - to także najzabawniejszy i najbardziej ujmujący film o Spider-Manie. Wszystkie jego ekscytujące pościgi i walki są pełne żartów i żartów, a jego dbałość o szczegóły jest szczerze zdumiewająca. Każda klatka ukrywa tajne odniesienie, a wszystkie jej postacie są renderowane w różnych stylach animacji, aby odzwierciedlić ich domowe wszechświaty, Into the Spider-Verse ożywia światy komiksów jak nigdy dotąd. Film po prostu tryska nieokiełznaną energią, ciepłem i dowcipem, który nie przypomina żadnego innego wspomnianego wcześniej filmu o Spider-Manie. Ponieważ jest to głównie historia Milesa i Petera, widzowie mogą nie spędzać tyle czasu z Peni Parker (Kimiko Glenn) lub Spider-Man Noir (Nicholas Cage), ile by chcieli, ale biorąc pod uwagę, że sequel był zielony podświetlone, wydaje się prawie pewne, że ich krótkie czasy ekranowania zostaną wkrótce skorygowane.
Czas ostatecznie ujawni swoje dziedzictwo, ale nawet na tym etapie jest to jasne Spider-Man: Into the Spider-Verse to jeden z najlepszych filmów animowanych - i filmów o superbohaterach - jakie kiedykolwiek powstały.
Kluczowe daty wydania- Spider-Man: Into the Spider-Verse (2018) Data premiery: 14 grudnia 2018 r
- Spider-Man: Daleko od domu (2019) Data wydania: 02 lipca 2019 r