Przed nami spoilery. To najbardziej przerażające kinowe kreacje 2021 roku.
Filmowe potwory są produktem ubocznym zbiorowych fobii i cudownie pokręconej wyobraźni. Nieodłączny strach przed nieznanym często prowadzi filmowców do zagłębiania się w zakamarki swojej podświadomości, aby wypełnić puste miejsca. Niezależnie od tego, czy będzie to przejaw dawnych traum, alegoria czasów, czy po prostu ohydny projekt, filmowe potwory nadal żyją bez czynszu w umysłach twórcy i widza.
Powiązane: 10 najstraszniejszych praktycznych potworów grozy
W oczekiwaniu na nadchodzące wydania 2022, takie jak Jordan Peele's nie i „Predator” Dana Trachtenberga restart Ofiara , poniższa lista przypomina najdziwaczniejsze stworzenia minionego roku. Od współczesnych interpretacji mitów i folkloru po dosłowne nowotwory — to najstraszniejsze filmowe potwory 2021 roku.
Godzilla (Godzilla kontra Kong)
Kultowa siła natury utrzymuje swój tytuł „króla potworów” dzięki zapierającemu dech w piersiach wykorzystaniu CGI i animacji klatek kluczowych. Chociaż inne wcielenia, takie jak Shin Godzilla oraz GMK przedstawili tytana jako bardziej złowrogiego i bezkompromisowego, Monsterverse-Zilla ma przerażającą fotorealistyczną jakość uzupełnioną przez zwierzęce zachowania.
Smoki i niedźwiedzie z Komodo zostały wymodelowane pod kątem ich okrutnych technik walki. Aligatory i wieloryby zostały zbadane, aby wiarygodnie przedstawić cechy amfibii tej masywnej jaszczurki, według inspektora Scanline VFX, Bryana Hiroty, w podział efektów wizualnych według 3dtotal Publishing . Gdy kaiju manewruje w wodzie, jego ostre płetwy grzbietowe wynurzają się na powierzchnię, wywołując prawdziwe poczucie zagrożenia.
Valentine (Armia Umarłych)
Podczas gdy thriller kryminalny Zacka Snydera o zombie, Armia Umarłych , może nie był najbardziej udanym skokiem, ale oferował trochę dzikich obrazów. Przykład: zombifikowany tygrys z Vegas o imieniu „Valentine”. Zostało ujawnione w Sprawiedliwość że kierownik ds. efektów wizualnych, Marcus Taormina, wzorował Valentine'a na prawdziwej Sapphire, tygrysie w Big Cat Rescue Carole Baskin w Tampa na Florydzie.
Z poplamionym krwią futrem i gnijącym ciałem, odsłaniającymi fragmenty czaszki i wnętrzności, Valentine jest dowodem na to, że jedyną rzeczą bardziej przerażającą niż dzikie zwierzę jest ożywione przez wirusa. Jej imponująca siła i refleks są wzmocnione; Przykładem jest scena, w której drapieżnik z wierzchołka brutalnie rozbija głowę ochrony, zanim zmiażdży mu głowę między jej szczękami.
Ītzpāpālōtl (Nikt nie wyjdzie żywy)
Imigrant poszukujący amerykańskiego snu staje w obliczu azteckiego koszmaru w niedocenianym dramacie grozy Nikt nie wyjdzie z tego żywy. Socjopolityczne wątki filmu są rzeczywiście niepokojące, ale nadprzyrodzona obecność, która pojawia się w ostatniej trzeciej części, jest wyjątkowo niepokojącą istotą.
Powiązane: 10 cech stworzeń, które są bardzo niedoceniane
Keith Thompson, projektant stworzeń stojący za behemotem Rytuał , rekonceptualizuje niepokojącą i abstrakcyjną naturę mitycznej bogini Ītzpāpālōtl, znanej również jako „obsydianowy motyl”. Karmiąc się traumą, bóstwo rytualnie pożera swoje biedne, niechętne ofiary. Z rozwartymi szczękami, nieproporcjonalnymi kończynami i drapowaną, zwietrzałą skórą, wygląd podobnej do ćmy legendy jest trudny do opisania, ale prawie niemożliwy do wykorzenienia z umysłu.
Baran (Baranek)
W tej mrocznej islandzkiej bajce rodzicielstwo to błogosławieństwo, przekleństwo i stado absurdów. Kiedy samotna para małżeńska mieszkająca na farmie zostaje obdarowana dziwną, młodą hybrydą człowieka i owcy, rodzicielskie instynkty i tajemnice z przeszłości zaczynają wychodzić na jaw. Nic nie jest jednak w stanie przygotować ich na ojcowski gniew, który żeruje spoza dziczy.
Zarówno zimowa, odosobniona sceneria, jak i garść przekonujących przedstawień (zarówno ludzi, jak i zwierząt) tworzą złowrogie poczucie niepokoju. Czai się pośród pokrytego śniegiem krajobrazu, tajemniczy byt sugeruje, że jest biologicznym ojcem wspomnianego wcześniej „lam-brid”, choć jest otwarty na interpretację. A24' owieczka kończy szokującym aktem zemsty, który służy jako mrożące krew w żyłach przypomnienie, by nie zakłócać naturalnego porządku.
Starro (Oddział Samobójców)
Jeśli sam rozmiar tej kolorowej, kosmicznej rozgwiazdy na pierwszy rzut oka nie wzbudza przerażenia, to jej bezpłciowe zdolności z pewnością przenikają uczucie przerażenia. Uwalnia swój arsenał pasożytniczych zarodników, złoczyńca Jamesa Gunna Oddział samobójców demonstruje swoją denerwującą metodę kontroli umysłu nad cywilami Corto Maltańczyków.
Dzięki swojemu filmowemu stylowi mocno zakorzenionemu w Tromie, Gunn po mistrzowsku równoważy niedorzeczność z tym, co naganne. Gdy człowiek staje się gospodarzem, transformacja jest nieodwracalna, ponieważ makabryczna chwila horroru ujawnia, co się stanie, jeśli przytulacz zostanie usunięty. Jeszcze bardziej odkrywcze są tragiczne ostatnie słowa złoczyńcy, które wskazują na znacznie bardziej odczuwającą istotę zdolną do egzystencjalnej refleksji.
Robak piaskowy (Wydma)
Nie do pomyślenia zostało osiągnięte, gdy Dennis Villeneuve zaadaptował nagrodzony przez Nebulę klasyk science-fiction Franka Herberta Wydma . Uwzględnienie użycia skali, która sprawiła, że heptapody z Przyjazd , a także pająki Wróg , czuć się niesamowicie realistycznie, reżyser Villeneuve i kierownik produkcji VFX Paul Lambert ( Blade Runner 2049 ) z oszałamiającym realizmem przekazał zamieszkujące piasek potworności.
Chrapliwy pysk tej przerażającej bestii, pokryty podobnymi do grzebienia płytami fiszbinowymi, był mocno inspirowany wielorybami i minogiem. Szczególną uwagę zwrócono nie tylko na wygląd robaka, ale także na ruch i działanie wokół robaka. Powoduje potężne wstrząsy, które wymuszają falujące fale piasku, które rozrzucają się po dnie pustyni, gdy zakopuje się pod ziemią. Uważne szczegóły jego destrukcyjnych następstw skutkują światem, w którym naprawdę żyje się.
Przedmiot 99 (V/H/S/94)
Od pokręconego umysłu za niesławnym segmentem Bezpieczna przystań , reżyser Timo Tjahanto powraca do V/H/S serial z dziwacznym eksperymentem przygotowanym, by ugasić pragnienie krwi widzów. w Temat 99, szalony naukowiec porywa niewinnych obywateli Indonezji i okalecza ich w przerażające zmechanizowane hybrydy, takie jak ludzka głowa o cybernetycznej anatomii pajęczaka. Obłąkany antologiczny krótki film wybucha szałem akcji i horroru, gdy postludzkie świnki morskie stają przeciwko drużynie opancerzonych policjantów.
Powiązane: Wszystkie filmy V / H / S w rankingu, od najgorszego do najlepszego
Punkt widzenia w stylu FPS to inspirowane narracyjne urządzenie do kadrowania, które podstępnie wtapia się w złowrogą fabułę jak taśma owijająca się wokół bębna kasety wideo. Segment jest sfilmowany przez POV kobiety określanej jako „Temat 99”, oszpeconej w pół-człowieka, pół-kamerę. Wśród rzezi dostrzega druzgocący przebłysk swojego odbicia, sprytnie odzwierciedlającego znieczuloną publiczność.
Gabriel (Złośliwy)
Omawiając film Złośliwy i tajemniczy antagonista w jego rdzeniu, najczęściej używanym terminem jest „bonkers”. Uczciwa ocena. Nowoczesne podejście Jamesa Wana do Giallo jest tak bezwstydnie przesadzone, że jedyną logiczną reakcją są nerwowe ataki śmiechu.
Paranormalny element jest drażniony przez cały czas, gdy protagonistka, Madison, odkrywa „powiązanie” między nią a okrutnym mordercą o imieniu Gabriel. Jednak w trzecim akcie rozrywającym głowę Gabriel okazuje się guzem potworniaka, który dzieli mózg i rdzeń kręgowy z Madison. Gabriel przerażająco wykrzywia plecy i przydatki, gdy przejmuje pełną kontrolę nad fizjologią Madison. Swoimi niepokojącymi ruchami zaskakująco akrobatyczny zabójca morduje całą celę więzienną w sekwencji, która gwarantuje, że szczęki zostaną wyprostowane.
Raatma (V / H / S / 94)
Makabryczna funkcja stworzenia, „Storm Drain”, pojawiła się w najnowszej odsłonie popularnej serii antologii horrorów V/H/S niektórzy widzowie będą uciekać jak szczur z piekła. Inni będą witać Raatmę, patrząc na humanoidalnego gryzonia z obrzydzeniem i radością.
Potwór z włosami został wymyślony przez Keitha Thompsona ( Nikt nie wyjdzie z tego żywy ) i zrodził się w kanałach przez artystę VFX Patricka Magee. Ze swoimi paciorkowatymi oczami, wydłużoną czaszką i dziwnie szerokim uśmiechem, trudno oderwać wzrok od upokarzającego, ale hipnotyzującego praktycznego projektu. A jeśli bycie koszmarem plującym alabastrem nie było wystarczająco złośliwe, Raatma towarzyszy oddany kult religijny.
Wendigo (Poroże)
Tragedia ogarnia małe miasteczko w Oregonie, gdy zamknięcie kopalni ma duży wpływ na jego mieszkańców, zwłaszcza na młodego Lucasa, jego brata i ich ojca, który jest metamfetamistą. Poroże , w reżyserii Scotta Coopera i Guillermo del Toro, to wstrząsający dramat grozy, który eksploruje temat przemocy domowej, pokazując, jak daleko niektórzy chcą się posunąć w imię rodziny.
Smutek przybiera formę wygłodniałej nadprzyrodzonej istoty opartej na „Wendigo”, złowrogim duchu z Ameryki Północnej, który zaspokaja swój głód poprzez opętanie chciwości. Od groteskowych efektów makijażu wykorzystywanych podczas stopniowej transformacji rogatej legendy po przerażającą mieszankę animatroniki i grafiki komputerowej użytej do stworzenia ostatecznej ewolucji, potwór w centrum tego atmosferycznego chłodu jest najbardziej niesamowitym w roku. Obraz twarzy taty zwisającej z czaszki Wendigo jak „maska z luźnej skóry” na stałe wbije się w mózg.