Netflix When They See Us opowiada prawdziwą historię Central Park Five - pięciu niewinnych chłopców, których wsadzono za kratki za przestępstwo, którego nie popełnili.
Reżyserka Ava DuVernay we współpracy z Netflix stworzyła wstrząsający miniserial Kiedy nas widzą , dramatyzacja prawdziwej historii sprawy joggera w Central Parku z 1989 roku, która doprowadziła do niesłusznego skazania pięciu kolorowych chłopców: Antrona McCraya, Kevina Richardsona, Korey Wise, Yusefa Salaama i Raymonda Santany. Netflix wypuścił zwiastun miniserialu 19 kwietnia 2019 roku, dokładnie 30 lat po brutalnym napadzie i zgwałceniu Trishy Meili w Central Parku, a wszystkie odcinki zostały udostępnione online pod koniec maja.
Dla niektórych młodszych widzów Kiedy nas widzą może być wstępem do Central Park Five, ale w 1989 roku ich proces wstrząsnął narodem. Następnie, w 2002 roku, ich uniewinnienie po raz kolejny umieściło ich w centrum uwagi kraju i ostatecznie udowodniło, że byli ofiarami niesłusznego skazania i demonstrując instytucjonalny rasizm nowojorskiej policji i amerykańskiego systemu prawnego. Historia DuVernay w dużej mierze podąża za relacjami z Central Park Five i chociaż może to kolidować z innymi narracjami, udowodniono, że `` uniewinniona piątka '' mówi prawdę o swojej niewinności. Pięciu już dorosłych mężczyzn wspierało wszystkich Kiedy nas widzą a nawet chodził po czerwonym dywanie przy produkcji Netflix.
Kontynuuj przewijanie, aby czytać dalej Kliknij poniższy przycisk, aby szybko rozpocząć ten artykuł.
Podczas Kiedy nas widzą zainspirowana prawdziwą historią Central Park Five, dramatyzacja DuVernay zabiera z konieczności pewne swobody twórcze, wypełniając narrację i przenosząc widzów w prywatne przestrzenie. Różne mniejsze wydarzenia i interakcje w filmie nie zawsze są weryfikowane przez wiele źródeł historycznych, ale ważne jest, aby zrozumieć prawdziwe wydarzenia, które doprowadziły do skazania pięciu kolorowych chłopców i ostatecznie zostania Central Park Five w 1989 roku, a później uniewinnionym. Pięć w 2012 roku.
Co się stało 19 kwietnia 1989 roku?
W nocy 19 kwietnia 1989 roku Trisha Meili, kaukaska kobieta, biegała przez Central Park, kiedy została napadnięta, zgwałcona i pozostawiona na śmierć. Jej czaszka została złamana w dwóch miejscach i straciła większość krwi. Początkowo lekarze wierzyli, że umrze; jednak po 12 dniach przebywania w śpiączce Meili wyzdrowiała, ale bez żadnych wspomnień z tego incydentu. W wyniku ataku doznała również niewielkiego uszkodzenia mózgu, które wpływa na jej węch, wzrok i równowagę.
Matias Reyes później przyznał się do przestępstwa, a jego zeznanie zostało potwierdzone dowodami DNA z zestawu gwałtu. Jednak w tamtym czasie policja zatrzymała chłopców i młodych mężczyzn, którzy tego wieczoru byli w Central Parku. Aresztowali grupę nastolatków, w tym Kevina Richardsona i Raymonda Santanę, a później sprowadzili Antrona McCraya, Yusefa Salaama i Korey Wise. Wszyscy chłopcy byli w wieku od 14 do 16 lat. Szósty chłopiec był również początkowo przedmiotem śledztwa policyjnego, ale przyznał się do mniejszych zarzutów.
Fałszywe wyznania i szał mediów
W areszcie policyjnym, po około 24 godzinach przetrzymywania, czterech z pięciu chłopców przyznało się do współudziału w gwałcie. Niektórzy przyznawali się również do innych drobnych przestępstw, które wydarzyły się w parku tej nocy, niezwiązane z napaścią na joggera. Oskarżyli także niektórych innych chłopców o napaść lub zgwałcenie kobiety. Informacje podane przez chłopców w zeznaniach nie pasowały do szczegółów ofiary lub miejsca zbrodni, co wskazywało na fałszywe zeznania. Podczas gdy Yusef Salaam przyznał się do zatrzymania przez policję, odmówił przyznania się na piśmie lub na wideo, mimo że był zamieszany przez innych.
Podczas gdy rodzice chłopców byli obecni przy swoich zeznaniach wideo, nie byli obecni przez cały czas pobytu chłopców w policyjnym areszcie, z czego większość nigdy nie została nagrana. Central Park Five twierdziło, że ich zeznania były wymuszane, w tym policja zastraszała ich, groziła im i okłamywała ich. Policja nie ujawniła mediom nazwisk, zdjęć i adresów chłopców, mimo że byli nieletni. Wynikające z tego szaleństwo w mediach potępiło ich w sądzie opinii publicznej, zanim stanęli przed sądem. Donald Trump, ówczesny potentat na rynku nieruchomości z Nowego Jorku, kupił całostronicowe reklamy w domenie New York Times wzywając do przywrócenia kary śmierci. Trump udzielił także wywiadów telewizyjnych, w których wezwał do surowych i cielesnych kar wobec oskarżonych nieletnich.
Proces i przekonanie
Zespół obrony Central Park Five chciał, aby zeznania - jedyny dowód na to, że policja powiązała chłopców z napadem - zostały odrzucone. Kiedy porównano DNA między pięcioma chłopcami a zestawem dotyczącym gwałtu, wynik wypadł negatywnie. Prokuratura określiła wyniki jako „ nieprzekonywający 'zamiast dowodu niewinności.
W sierpniu 1990 roku Antron McCray (15 lat), Yusef Salaam (15 lat) i Raymond Santana (14 lat) zostali uznani za winnych napaści, gwałtu, rabunku i zamieszek. Każdy z nich został skazany na od pięciu do dziesięciu lat w zakładzie karnym dla nieletnich. W grudniu tego roku Kevin Richardson (14 lat) i Korey Wise (16 lat) stanęli przed sądem. Prokurator stwierdził, że w bieliźnie Richardsona znaleziono włosy pasujące do włosów ofiary, co sprawiło, że ława przysięgłych uznała, że istnieją fizyczne dowody łączące Richardsona i Wise'a z przestępstwem.
Jednak znalezione włosy okazały się później niezgodne z DNA ofiary. Richardson został uznany winnym usiłowania zabójstwa, gwałtu, napadu i rabunku i skazany na 5 do 10 lat więzienia w zakładzie karnym dla nieletnich. Wise został uznany za winnego napaści, wykorzystywania seksualnego i zamieszek i został skazany na pięć do 15 lat.
Uwolnienie Central Park Five
Trzynaście lat po skazaniu Central Park Five każdy z nich odsiedział od sześciu do 13 lat więzienia. Tam Korey Wise spotkał Matiasa Reyesa, który został skazany za niepowiązane oskarżenia o gwałt i morderstwo. W 2002 roku Reyes wyraził ubolewanie, że Wise był w więzieniu za takie przestępstwo on popełnił. Reyes przyznał się do zgwałcenia Trishy Meili, podając szczegóły dotyczące miejsca zbrodni, które prawdopodobnie mógł znać tylko sprawca. Ponadto jego DNA pasowało do zestawu dotyczącego gwałtu, a kilka elementów napaści Meili pasowało do modus operandi Reyesa z innych przestępstw.
Robert M. Morgenthau, ówczesny prokurator okręgowy Manhattanu, stwierdził, że Reyes był winny i że Central Park Five powinien zostać pozbawiony wszelkich wyroków. Pomimo oporu ze strony NYPD i pierwotnego oskarżenia, sędzia Sądu Najwyższego Nowego Jorku Charles J. Tejada zgodził się uchylić wyroki. Każdy z Central Park Five odbył już cały wyrok w tym czasie, ale został oczyszczony z zarzutów i usunięty z rejestru przestępców seksualnych.
„Uwolniona Piątka” została oczyszczona ze wszystkich przestępstw. W 2003 roku próbowali pozwać Nowy Jork za niesłuszne przekonanie i emocjonalne szkody, jakie im spowodowało. Burmistrz Bloomberg odmówił rozstrzygnięcia sprawy. Po filmie dokumentalnym Plik Central Park Five rzucić nieco światła na ich historię w 2012 roku, kandydat na burmistrza Bill de Blasio zobowiązał się do ugody z nimi, jeśli zostanie wybrany na burmistrza. Następnie, jako burmistrz Nowego Jorku, De Blasio ostatecznie rozliczył się z Uwolnioną Piątką za 41 milionów dolarów. Dodatkowo każdy członek Uwolnionej Piątki otrzymywał około 1 miliona dolarów za każdy rok spędzony w więzieniu. Jednak NYPD i Nowy Jork nigdy nie przyznały się do żadnego wykroczenia.