Chociaż Czarnoksiężnik z krainy Oz wniósł do hollywoodzkich filmów cuda pełnego naturalnego koloru, nie był zdecydowanie pierwszym, który zastosował taką technikę.
Czarnoksiężnik z krainy Oz zrewolucjonizowało kino za pomocą koloru, ale nie było w nim pionierem. Musical z 1939 roku zmienił historię kręcenia filmów w momencie, gdy Dorothy Gale (Judy Garland) otwiera drzwi do niesamowitego świata Technicolor po tornado, który przenosi jej dom do magicznej krainy Oz. Wraz ze swoim kultowym psem Toto wyruszają w podróż, aby znaleźć Wielkiego Czarnoksiężnika z Oz (Frank Morgan) i błagać go, aby odesłał ich z powrotem do Kansas, ale Zła Czarownica z Zachodu (Margaret Hamilton) zaczyna ich ścigać, szukając zemsta za przypadkową śmierć swojej siostry, Złej Czarownicy ze Wschodu. W towarzystwie Stracha na Wróble (Ray Bolger), Blaszanego Człowieka (Jack Haley) i Tchórzliwego Lwa (Bert Lahr) Dorothy podąża Żółtą Ceglaną Drogą w kierunku Szmaragdowego Miasta i pokonuje Czarownicę, po czym wraca do Kansas.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij poniższy przycisk, aby szybko rozpocząć ten artykuł.
Film natychmiast stał się ikoną filmu i popkultury i został doceniony za doskonałe opowiadanie historii, serdeczne występy, innowacyjne efekty specjalne i ścieżkę dźwiękową. Ale elementem, który pomógł filmowi wyjść na wyżyny, był Technicolor, najsłynniejszy proces kolorystyczny w Hollywood. Dzięki wysoce nasyconym odcieniom i całkowicie naturalnemu odwzorowaniu rzeczywistych kolorów, proces ten był precedensem dla głównego nurtu użycia koloru w każdym późniejszym filmie. Jednak, podobnie jak w przypadku większości innowacji, takich jak dźwięk, efekty specjalne i CGI, film, który go spopularyzował, nie jest tym, który go wymyślił.
Filmy kolorowe istniały na długo przed pomysłem na kultową hollywoodzką adaptację filmu Czarnoksiężnik z Krainy Oz książka została nawet wymyślona. Około 190 filmów eksperymentowało z jakimś rodzajem technik kolorystycznych przed zjawiskiem z 1939 roku, ale niestety wiele z nich zostało utraconych. Już w 1895 roku Thomas Edison wystawiał krótkie, ręcznie malowane (klatka po klatce) nienarracyjne filmy dla Kinetoskopu - poprzednika projektorów filmowych przeznaczonych do indywidualnego oglądania przez wizjer - z których pierwszym i najbardziej znanym jest Wężowy taniec Annabelle . Nawet historyczny 1902 George'a Mélièsa Wycieczka na Księżyc - niezbędny dla przyszłości efektów wizualnych w filmach - ma ręcznie kolorowy nadruk. Jednak pierwszy film wyświetlany w kolorze naturalnym (Kinemacolor) był Wizyta nad morzem , ośmiominutowy brytyjski film krótkometrażowy, który pokazuje fragmenty ludzi żyjących na co dzień, a następnie pierwszy pełnometrażowy niemym dramatem wykorzystującym tę samą technikę: Świat, ciało i diabeł . Oznacza to, że ten ostatni jest właściwie pierwszym nie dokumentalnym pełnokolorowym filmem fabularnym w historii.
Powód dlaczego Czarnoksiężnik z krainy Oz jest powszechnie uważany za pierwszy kolorowy film ze względu na wpływ, jaki wywarł na branżę. Krok Dorothy do krainy Oz reprezentował ewolucję od „Starego Hollywood”, sepii i monochromatycznego otoczenia, do nowego świata pełnego żywych kolorów i szczęścia. W rzeczywistości ta emblematyczna sekwencja została wykonana w bardzo prosty, ale niesamowicie kreatywny sposób: film był już nakręcony w technicolorze, ale scenografia i stand-in dla Dorothy zostały pomalowane w tonacji sepii. Stojak otwiera drzwi i odsłania tętniącą życiem krainę Oz, skłaniając Judy Garland do wejścia w pełnym kolorze. Szczegóły w kostiumach z Czarnoksiężnik z krainy Oz , wraz z jej żywymi zestawami i wdzięcznym makijażem, w rezultacie zmiótł wszystkich w kinach.
Podczas Czarnoksiężnik z krainy Oz nie był to pierwszy film kolorowy, na pewno był najbardziej wpływowy. Każdy Czarnoksiężnik z Krainy Oz adaptacja nie powiodła się porównać z oryginałem, w dużej mierze dlatego, że nie przedstawiają żadnej innowacji, która dorównuje osiągnięciu filmu z 1939 roku. Nawet według dzisiejszych standardów kraina Oz nadal jest zapierającym dech w piersiach rajem dzięki dziecięcemu zdziwieniu, jakie wywołuje jej kolor.