The Legend of Zelda: Ocarina of Time's Water Temple słynie z żmudnej wymiany Żelaznych Butów, która w rzeczywistości skrywa najlepszy loch w grze.
Świątynia Wody ma straszną reputację wśród The Legend of Zelda: Ocarina of Time Fani. Jego pierwotne wcielenie było niesamowicie żmudne, zmuszając graczy do ciągłego wskakiwania i wychodzenia z menu, aby włączać i wyłączać Żelazne Buty Linka, a jego złożona struktura i długość sprawiały, że wydawał się jeszcze bardziej uciążliwy. Ale pod irytacją krył się najlepszy loch w grze, ujawniony przez kilka prostych zmian w The Legend of Zelda: Ocarina of Time remake Nintendo 3DS.
Znaleziona pod jeziorem Hylia, Świątynia Wody jest dostępna, gdy Link ma Hookshot i Żelazne Buty (i, dla większości graczy, Tunikę Zora). Wewnątrz znajduje się istota zwana Morpha, szef lochu i źródło klątwy, która zamroziła domenę Zory. Jest to pokręcony, wielopoziomowy labirynt, który rzuca wyzwanie przestrzennej świadomości graczy, ponieważ muszą oni użyć trzech przełączników ukrytych wokół lochu, aby manipulować poziomem wody w świątyni, umożliwiając im dostęp do nowych obszarów.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij poniższy przycisk, aby szybko rozpocząć ten artykuł.
W oryginalnej wersji Ocarina of Time na Nintendo 64 świątynia była słabo oświetloną masą tych samych pokoi, co prowadziło wielu graczy do bezcelowego wędrowania po korytarzach w poszukiwaniu dalszej drogi. Ciągła potrzeba wskakiwania do menu gry, aby włączyć lub wyłączyć Żelazne Buty – po czym nastąpiło powolne unoszenie się lub tonięcie do miejsca docelowego Linka – zabiła tempo lochu, a niektóre z jego klawiszy zostały tak łatwo pominięte, że gracze poczuli się oszukany. Wszystko to złożyło się na miejsce, którego fani gry obawiali się, więc Nintendo wprowadziło kilka sprytnych poprawek w Ocarina of Time 3D , czyniąc Świątynię Wody lochem tak gładszym, że bije na głowę wszystkie inne.
Dlaczego Świątynia Wody Ocarina Of Time jest najlepszym lochem w grze
Najbardziej oczywisty Ocarina of Time 3D zmiana to możliwość przełączania Żelaznych Butów po naciśnięciu przycisku przedmiotu. Jeszcze bardziej znaczące jest dodanie oznaczonych kolorami oznaczeń prowadzących do każdego przełącznika poziomu wody, dzięki czemu nawigacja jest znacznie mniej zagmatwana, a także krótkie ujęcie kamery, które podpowiada lokalizację często pomijanego klawisza. Po przykrościach oryginalnej iteracji świątyni zniknęły, Ocarina of Time 3D pozwala graczom zobaczyć, co zawsze sprawiało, że Świątynia Wody była wyjątkowa: jej wyjątkowo wymagająca konstrukcja.
Jak wyjaśniono na kanale YouTube dotyczącym projektowania gier Zestaw narzędzi do tworzenia gier , układ Świątyni Wody różni się od wszystkich innych Okaryna loch. Podczas gdy reszta prowadzi graczy po przeważnie liniowych ścieżkach, Świątynia Wody jest pudełko puzzle. Zamiast rozwiązywać indywidualne łamigłówki pokój po pokoju, gracze muszą być świadomi układu całego lochu i tego, jak zmienia się poziom wody. W wersji N64 prowadziło to do frustracji, ale dodatkowe wyzwanie w porównaniu z innymi lochami sprawia, że Świątynia Wody Ocarina of Time 3D najbardziej satysfakcjonujące zajęcie.
Doświadczenie jest dodatkowo wzmocnione gwiezdną atmosferą Świątyni Wody. Jego rywale z motywem otoczenia Kraj Osioł Kong „Aquatic Ambience” w konkursie na najlepszą muzykę poziomu wody w grach, a jej wschodnie oprzyrządowanie idealnie pasuje do inspirowanej wschodnią architekturą świątyni (która wygląda jeszcze lepiej z Ocarina of Time 3D ulepszone tekstury). Jaśniejsze oświetlenie remake'u zabiera część złych przeczuć oryginału, ale dziwni, niehumanoidalni wrogowie i podwodne obszary nadal dają poczucie samotności, które nie ma sobie równych w innych świątyniach gry; nie jest to tak otwarcie przerażające jak Dno Studni czy Świątynia Cienia, ale Świątynia Wody wyraźnie nie jest miejscem, w którym powinien być Link. No i oczywiście mini-boss.
W połowie lochu Link nagle znajduje się w pokoju, którego granice wydają się wykraczać daleko poza to, co jest fizycznie możliwe. Płytka woda pokrywa podłogę, odbijając ciemne odbicia kilku przedmiotów w przestrzeni - dwa małe budynki, w których znajdują się wyjścia z pokoju, na wpół zatopione przejście, duży kamień i pojedyncze, martwe drzewo pośrodku. Następnie, po tym, jak Link trochę wędrował po pokoju, pojawia się ciemna, upiorna wersja samego siebie, bez słowa atakująca go i łatwo kontrująca jego ataki. Okaryna Bitwa Dark Link to jedna z najtrudniejszych walk, która wizualnie i tematycznie różni się od wszystkiego innego w grze. To nieoczekiwanie współczesne spotkanie, które pomaga stworzyć Świątynię Wody The Legend of Zelda: Ocarina of Time jest najbardziej niezapomniany i grywalny, nawet po 22 latach.