Turniej Trójmagiczny odgrywa dużą rolę w Harrym Potterze, ale jego historia sięga dalej. Oto, czego nie wiedziałeś o turnieju.
Harry Potter jest prawdopodobnie najbardziej lubianą serią książek, jaka istnieje. JK Rowling oczarowała miliony swoimi magicznymi opowieściami o młodym czarodzieju, który próbuje znaleźć swoje miejsce na świecie. Buduje świat, w którym czytelnicy mogą się zatracić, ponieważ są tak bardzo zaangażowani w postacie i bogatą mitologię książek.
Jej historie przyciągały również uwagę widzów, ponieważ popularna seria książek została pięknie przetłumaczona na duży ekran. W rezultacie fani mogli zobaczyć, jak ich ulubione postacie i wątki fabularne ożywają.
Wśród tych ważnych wydarzeń był Turniej Trójmagiczny, który odbył się w trakcie Harry Potter i Czara Ognia. Ten międzyszkolny konkurs był zabawnym, ekscytującym, a czasem rozdzierającym serce konkursem, o którym można było poczytać lub obejrzeć rozwój. Harry Potter i jego koledzy mistrzowie rywalizowali w niebezpiecznych wydarzeniach. Użyli swoich umiejętności jako czarodziejów i czarownic, aby znaleźć wyjście z trudnych sytuacji. Harry ostatecznie wygrał Turniej, ale nie bez nagrody.
Większość ludzi wie o tej stronie historii, ale nie tak wielu zna szczegóły tego niesławnego konkursu. Turniej ma długą historię z wieloma wzlotami i upadkami.
Tu są 15 rzeczy, których nie wiedziałeś o Turnieju Trójmagicznym.
piętnaścieMa 700 lat
Turniej Trójmagiczny jest magicznym odpowiednikiem igrzysk olimpijskich mugoli, więc ma sens tylko, że te gry miałyby za sobą długą historię.
Turniej sięga końca XIII wieku, mniej więcej w 1294 roku - choć dokładna data nie jest znana. Zaczęło się jako magiczna rywalizacja między trzema europejskimi szkołami czarodziejów - Szkołą Magii i Czarodziejstwa Hogwart, Akademią Magii Beauxbatons i Instytutem Durmstrang.
Ponieważ te trzy szkoły są największymi szkołami magii w Europie, mają duży wpływ na społeczność czarodziejów. Turniej Trójmagiczny powstał, aby wspierać więzi i przyjazną rywalizację między tymi szkołami, ich pracownikami i ich uczniami. Nie obyło się bez wybojów po drodze, ale turniej od wieków był ważnym elementem świata czarodziejów.
14Pierwotnie odbywał się co pięć lat
Ludzie nigdy nie zapamiętaliby zawodów takich jak ten, gdyby było to jednorazowe. Wyobraź sobie, że mugolskie igrzyska olimpijskie odbyły się tylko raz i wszyscy zdecydowali, że to koniec.
Aby można było uznać je za prawdziwe zawody, taki turniej trzeba powtórzyć. Podobnie jak igrzyska olimpijskie, Turniej Trójmagiczny z czasem przekształcił się w wydarzenie, które odbywało się dość często. Od wieków ten konkurs o wysoką stawkę odbywał się co pięć lat, aby zobaczyć, która szkoła czarodziejów „zabierze do domu złoto”.
Każdy Turniej Trójmagiczny wyznacza nowego mistrza z Hogwartu, Beauxbatons i Durmstrangu, który będzie rywalizował i reprezentował całą swoją szkołę.
Pięć lat wydaje się długim czasem oczekiwania między grami, ale z czasem daje to około 125 Turniejów Trójmagicznych.
13Atak w 1972 roku
Jest pewne zastrzeżenie co do zwyczaju „co pięć lat” związanego z Turniejem Trójmagicznym. Ta rywalizacja toczyła się tak od setek lat, bez większych problemów. Jednak incydent, który miał miejsce podczas zawodów z 1792 r., Zawiesił Turniej na około 200 lat.
Podczas tych zawodów jedno z zadań wymagało od mistrzów złapania kuroliszka; stworzenie przypominające połączenie koguta z ogonem jaszczurki. Chociaż to zadanie może wydawać się dość proste, kuroliszka uwolniła się i siała wielkim spustoszeniem. Zaatakował szefów trzech szkół czarodziejów.
Niesławny Turniej 1792 odwołał te międzyszkolne zawody na czas nieokreślony. Ludzie w społeczności podjęli kilka nieudanych prób ożywienia zawodów, zanim Turniej w 1994 roku oznaczał ich powrót.
12WYSOKIE RYZYKO, WYSOKA NAGRODA
Jak na zawody, które trwały tak długo, jak Turniej Trójmagiczny, sensowne jest, aby impreza ta obfitowała w wiele interesujących zwyczajów i procedur z nią związanych.
Oprócz tego, że odbywa się co pięć lat - przynajmniej do Turnieju w 1792 roku - daje również mistrzom szansę na zarobienie więcej, niż tylko chwalenie się.
Zwycięzca całego wydarzenia zdobędzie „wieczną chwałę” i rozgłos, ale w grę wchodzą również nagrody pieniężne.
Zwycięzca w zadaniach otrzymuje 1000 galeonów - równowartość ponad 7 000 dolarów amerykańskich.
Szefowie Hogwartu, Beauxbatons i Durmstrangu służą jako sędziowie w zadaniach, aby upewnić się, że wkład jest w pewnym stopniu sprawiedliwy i bezstronny w stosunku do mistrza.
Turniej jest z pewnością bardzo ryzykowny dla mistrzów, ale wiąże się też z dużą nagrodą.
jedenaścieDurmstrang nigdy nie wygrał turnieju
W Turniej Trójmagiczny zaangażowanych jest wiele osób. Jednocześnie jednak tylko trzy szkoły rywalizują o chwałę i nagrody pieniężne. Biorąc pod uwagę długowieczność tych czarodziejskich gier, rozsądne byłoby, gdyby zwycięzca Turnieju Trójmagicznego zmieniał się mniej więcej między trzema szkołami. Jednak Durmstrang nigdy nie zabrał do domu Pucharu Trójmagicznego.
Seria 125 przegranych turniejów jest dość przesadna.
Niewiele wiadomo o tym, dlaczego Durmstrang wydaje się tak słabo radzić sobie w tych grach. Victor Krum, mistrz Durmstrangu z 1994 roku, który zmierzył się z Harrym Potterem, wydawał się walczyć podczas zadań. To może być wskazówką. W każdym razie wygląda na to, że Durmstrang nigdy nie będzie w stanie się odkupić. Turniej 1994 był ostatnią konkurencją.
10Hogwart zdobył puchar 63 razy, a Beauxbatons 62 razy
Chociaż Durmstrang nie może pochwalić się żadnymi zwycięstwami w Turnieju Trójmagicznym, Hogwart i Beauxbatons nigdy nie wydawały się mieć tego problemu. W rzeczywistości szkoły wydają się być tak równe w rywalizacji o Puchar Trójmagiczny, że liczba wygranych jest praktycznie taka sama. W całej historii turnieju Hogwart wygrał puchar 63 razy, a Beauxbatons jest tuż za nim z 62 zwycięstwami.
Warto również zauważyć, że przed Turniejem 1994 obie szkoły remisowały i wygrywały.
To sprawia, że jest to trochę niesprawiedliwe, że Turniej naprawdę dobiegł końca po wygranej zarówno Harry'ego Pottera, jak i Cedrica Diggory'ego. Ponieważ w tym roku z Hogwartu wyszło dwóch mistrzów, dało to szkole pięćdziesiąt procent szans na wygraną.
To dało Hogwartowi niewielką przewagę, której potrzebował, aby ostatecznie pokonać Beauxbatons - i Durmstrang - w Turnieju Trójmagicznym.
9Turniej trwa przez cały rok szkolny
Większość wydarzeń sportowych lub zawodów trwa około miesiąca, a niektóre nawet dni. Jednak w świecie czarodziejów Turniej Trójmagiczny trwa przez cały rok szkolny.
Te trzy zadania są rozłożone na kilka miesięcy. W turnieju 1994, którego gospodarzem był Hogwart, pierwsze zadanie odbyło się w listopadzie, drugie w lutym, a trzecie w czerwcu. Pozostałe dwie szkoły czarodziejów przybyły na tereny Hogwartu 30 października, a Czara Ognia wyłoniła mistrzów następnego dnia - w Halloween.
Ma to sens, biorąc pod uwagę, że wybrani mistrzowie są studentami w pełnym wymiarze godzin w trakcie swojej pracy szkolnej. Daje im też więcej czasu między zadaniami na przygotowanie się do zawodów. Ponieważ obie odwiedzające szkoły pozostają w szkole przyjmującej również przez cały rok szkolny, pomaga to budować silniejsze relacje między uczniami.
8Zawsze było tylko trzech mistrzów
Mamy najwięcej informacji o Turnieju Trójmagicznym 1994, ponieważ to ten, w którym Harry brał udział. Te zawody nie są najlepszym przykładem na zrozumienie, jak działa turniej, ponieważ było czterech mistrzów - Harry, Cedric Diggory, Victor Krum i Fleur Delacour.
W rzeczywistości ten turniej jest wyjątkiem, a nie standardem. Nigdy w historii turnieju nie było czwartego zawodnika.
Nie bez powodu nazywa się „Trójmagiczny” - konkurs reprezentuje jednego ucznia z każdej startującej szkoły.
Powodem, dla którego Czara Ognia wybrała imię Harry'ego, nie było to, że uznano go za „godnego” honoru, tak jak pozostali trzej mistrzowie. Barty Crouch, Jr. zaczarował Puchar, aby sądzić, że zamiast trzech konkurują ze sobą cztery szkoły. Potem wpisał imię Harry'ego pod fałszywą szkołą. Stworzyło to Turniej Trójmagiczny z czterema osobami zamiast trzema.
7Po wybraniu nie ma powrotu
Czara Ognia to magiczna istota i bezstronny sędzia używany do określania, którzy uczniowie są uznawani za godnych zostania mistrzami. Uczeń nie może jednak zmienić zdania co do rywalizacji. Jeśli uczeń zostanie wybrany, jest umownie zobowiązany do udziału w Turnieju Trójmagicznym za pomocą magii.
Kiedy Czara Ognia wypluwa imię Harry'ego, sędziowie turniejowi - w tym Dumbledore - wyrazili wiele swoich obaw. Największym problemem jest to, że wybór Czary jest ostateczny, a Harry nie ma nic do powiedzenia, czy chce konkurować.
Dokładne konsekwencje zerwania tej wiążącej umowy nie są jasne.
Jeśli przypomina coś takiego jak Niezniszczalna Przysięga - inna magiczna, wiążąca umowa - ma sens, dlaczego ani Harry, ani pozostali członkowie personelu nie mogli nic z tym zrobić.
6Oszukiwanie jest właściwie bardzo powszechne podczas turnieju
Na pozór oszukiwanie jest źle widziane, ponieważ mistrzowie powinni być samotni w wykonywaniu swoich zadań. Obejmuje to konsultacje z przyjaciółmi lub nauczycielami. Jednak oszukiwanie jest w rzeczywistości dość dużą częścią turnieju. Niektórzy uważają nawet, że oszukiwanie w grach jest tradycją.
Harry otrzymuje wiele pomocy z zewnątrz podczas rywalizacji w różnych zadaniach Turnieju Trójmagicznego. Dzieje się tak głównie dlatego, że Barty Crouch, Jr. - przebrany za profesora Moody'ego - zrobił wszystko, co w jego mocy, aby upewnić się, że Harry wygrał.
Jednak nie tylko on. Harry i Cedric dzielą się informacjami o pierwszym i drugim zadaniu. Madame Maxime z Beauxbatons popycha Fleur we właściwym kierunku po tym, jak Hagrid pokazuje jej smoki.
Zresztą są to zadania zagrażające życiu, więc prawdopodobnie wszyscy mistrzowie z radością przyjdą na odrobinę dodatkowej pomocy. Poza tym tak naprawdę nie jest to oszustwo, jeśli wszyscy to robią, prawda?
5Ważenie różdżek
Zanim mistrzowie wskoczą na arenę, aby odeprzeć smoki lub ścigać kuroliszki, warto wiedzieć, że mają w pełni funkcjonalną różdżkę. W końcu różdżki od czasu do czasu pękają (patrzymy na ciebie, Ron Weasley).
Przed rozpoczęciem pierwszego zadania każdy zawodnik musi oddać swoje różdżki do testów podczas ceremonii zwanej „Ważeniem różdżek”. To zwyczajowa część Turnieju Trójmagicznego. Pan Ollivander, wytwórca różdżek, który pomógł Harry'emu wybrać jego różdżkę z piór Holly i Feniksa, przeprowadził krótką ceremonię. Zbadał każdą z czterech różdżek pod kątem jakichkolwiek fizycznych uszkodzeń. Następnie próbował rzucić zaklęcie każdym z nich, aby upewnić się, że różdżka będzie działać prawidłowo.
Na szczęście dla mistrzów, wszystkie różdżki przeszły inspekcję Ollivandera.
44. Barty Crouch senior lobbował, aby ożywić turniej
Turniej Trójmagiczny był podstawą społeczności czarodziejów przez długi czas. Jednak po wydarzeniach z Turnieju Trójmagicznego z 1792 roku rywalizacja na chwilę się skończyła. To pozostawiło swój los w ciągu roku na dwa stulecia.
Barty Crouch senior nie był pierwszą osobą, która próbowała go ożywić, ale odniósł największy sukces. Jako szef Departamentu Koordynacji Międzynarodowej w Ministerstwie Magii Crouch skontaktował się z urzędnikami z innych krajów, aby zorganizować turniej. Jego praca w Ministerstwie polegała na wspieraniu tego rodzaju powiązań. To sprawiło, że Turniej Trójmagiczny idealnie nadawał się dla niego do awansowania.
Współpracował również blisko z Ludo Bagmanem, szefem Departamentu Magicznych Gier i Sportu, pomagając w regulacji zawodów.
3Dodatkowe środki ostrożności zostały wprowadzone podczas turnieju w 1994 roku
Jednym z powodów, dla których ludzie w społeczności czarodziejów w ogóle wahali się przed przywróceniem turnieju, była tak wysoka liczba ofiar śmiertelnych.
Biorąc pod uwagę to, co wydarzyło się w 1792 r., Wielu nie było pewnych, czy turniej był warty ryzyka.
Kiedy Barty Crouch senior zorganizował Turniej Trójmagiczny w 1994 roku, on i zaangażowani zdecydowali, że tym razem muszą podjąć dodatkowe środki ostrożności, aby mniej uczniów było narażonych na niebezpieczeństwo. Obejmowało to ustalenie granicy wieku, aby żaden uczeń poniżej siedemnastego roku życia nie mógł brać udziału w zawodach. Wcześniej ludzie w wieku Harry'ego mogli umieszczać swoje imię w Czarze Ognia. Niektórzy, jak Fred i George Weasley, próbowali obejść tę zasadę.
Oczywiście te dodatkowe kroki nie powstrzymały tragedii. Nie przeszkodziły też Harry'emu, wówczas czternastolatkowi, konkurować.
dwaPremier mugoli wiedział o turnieju
Na początku Harry Potter i Książę Półkrwi , JK Rowling przedstawił czytelnikom mugolskiego premiera. Ujawnia, że minister magii Cornelius Fudge kilkakrotnie odwiedzał premiera w trakcie trwania serii. Za każdym razem Knot informował go o ważnych magicznych wydarzeniach.
Jedna z tych aktualizacji obejmowała poinformowanie premiera, że planują sprowadzić kilka smoków z Rumunii do Turnieju Trójmagicznego, którego użyli w pierwszym zadaniu. Przywieźli też Sfinksa z Egiptu, którego użyli w trzecim zadaniu.
Ze względu na ryzyko, jakie te stworzenia mogą stanowić dla większego świata, Knot czuł się zmuszony powiadomić o tym premiera. Oznacza to, że premier wiedziałby o turnieju.
1Los Cedrica Diggory'ego na stałe zakończył turniej
Barty Crouch Sr. i wszyscy zaangażowani w ożywienie turnieju wiedzieli, jakie ryzyko stwarzał turniej. Tak samo zrobili uczniowie, którzy weszli. Jak stwierdza Dumbledore, są to „ Trzy niezwykle niebezpieczne zadania. „Jednak żadne środki ostrożności nie byłyby w stanie przygotować wszystkich na to, co przyniesie Turniej w 1994 roku.
Śmierć Cedrica Diggory'ego wisiała nad szkołą niczym cień. Był godnym mistrzem Hogwartu - nawet bardziej niż Harry, ponieważ Czara Ognia faktycznie wybrała Cedrika. Plan Lorda Voldemorta naraził bohaterów na jeszcze większe ryzyko. Ostatecznie Cedric zapłacił cenę.
Gdyby Turniej 1994 nie odbył się, Cedric prawdopodobnie by żył.
Jego śmierć oznaczała koniec Turnieju Trójmagicznego na dobre, bez nadziei na kolejne odrodzenie w przyszłości.
---
Czy masz jakieś inne ciekawostki Trójmagiczne, którymi możesz się podzielić Harry Potter ? Dajcie nam znać w komentarzach