Przeprowadzamy wywiad z twórcą Hanny, Davidem Farrem i gwiazdą Esme Creed Miles, na temat adaptacji filmu do programu telewizyjnego i pozyskania nowych scenarzystów do odcinka.
Najnowsza oryginalna seria od Amazon Prime to Hanna na podstawie filmu Joe Wrighta z 2011 roku. Scenarzysta David Farr wykorzystuje swoje oryginalne pomysły na film i przekształca je w zupełnie nową wersję oryginalnej opowieści. Z zupełnie nową obsadą i bardziej ugruntowaną estetyką, Hanna ma na celu zaoferowanie nowych wrażeń fanom oryginalnego filmu, jednocześnie znacznie rozszerzając zakres historii.
W ostatnim dniu prasowym serialu Screen Rant rozmawiał z twórcą i pisarzem Davidem Farrem oraz gwiazdą Esme Creed Miles, która gra tytułową postać. Esme Creed Miles opowiada o tym, jak została obsadzona i o wysiłkach, jakie robi, aby uniknąć kopiowania filmu, podczas gdy David Farr dzieli się swoim ulubionym momentem w serialu, biorąc tę wersję we własnym kierunku i przekazując obowiązki pisarskie Annie Ingeborg Topsoe w odcinku piątym. .
Związane z: Wywiad z Mireille Enos i Joelem Kinnamanem
Uwielbiam ten program!
David Farr: Świetnie!
Esme Creed Miles: Sick!
Prawdopodobnie zostałeś o to zapytany milion razy i pod koniec dnia zostaniesz poproszony o milion więcej, ale kiedy pojawił się pomysł, aby rozwinąć tę historię?
David Farr: Wraca do filmu. Film został zaczerpnięty z mojego scenariusza, potem Joe Wright, wszyscy znają pracę Joe, jest bardzo wizualnym, niezwykle błyskotliwym reżyserem. Udał się w bardzo konkretnym kierunku, z wielką bajkową wersją tego, dość wyostrzoną, dość ekstremalną. Pamiętam, że w trakcie tego procesu zadzwonił do mnie i powiedział: „Nie zamierzam dokończyć zakończenia ani dokąd to zmierza, zrobię to nieco inaczej”, co było fajne. To znaczy, tym jest film, to medium reżyserskie. Ale w pewnym sensie pozostawiło to w mojej głowie cudowną możliwość. Cały element thrillera politycznego, kim ona jest? Skąd ona naprawdę się wzięła? Co właściwie wydarzyło się w przeszłości? Jaki jest sekret? Siedziała tam ta historia i myślałem, że nie powiedziałem jej tak dokładnie, jak tylko mogłem. Więc wtedy stało się jasne, że NBC, oni są właścicielami nieruchomości i praw, istnieje możliwość, że w tym Nowym Złotym Wieku telewizji byliby zainteresowani spojrzeniem na to. I te dwie rzeczy po prostu współgrały i zdecydowaliśmy się to zrobić. Dwie rzeczy, które wyszły na jaw, były znacznie silniejszym elementem thrillera politycznego o prawdzie tożsamości tej młodej kobiety, a następnie, myślę, że to, co kochałem, szczerze mówiąc, jest elementem dojrzewania, który Myślę, że jest silniejszy w serialu, ponieważ masz więcej czasu, aby to opowiedzieć. Pomysł o młodej kobiecie wychowanej w lesie, która nagle wychodzi w świat i musi go po raz pierwszy właściwie odkryć i spotkać, trochę jak każda nastolatka, tylko o wiele bardziej ekstremalna.
Na jakim etapie tworzenia programu pojawiło się imię Esme?
David Farr: Cóż, doszliśmy do punktu, w którym robiliśmy program i ...
Esme Creed Miles: Właśnie wysłałem swoją taśmę! Podoba mi się ten pomysł, że jest to coś w stylu „ooh, Esme!” Ale nie, tak to nie działa!
David Farr: Musieliśmy znaleźć naszą Hannę i to było coś, co mnie najbardziej denerwowało, powiem szczerze. Saoirse jest niesamowita w filmie, bardzo eteryczna, bardzo konkretna. Wiedziałem na pewno, że chcę czegoś zupełnie innego, ale ... Można powiedzieć „chcemy tego”, ale to bzdury. Dopóki kogoś nie zobaczysz ... To wstecz. Widzisz tę rzecz i mówisz: „to jest to”. Esme nagrała taśmę na Bethnal Green ... Czy to w Twoim mieszkaniu Bethnal Green? W każdym razie gdzieś w Londynie.
Esme Creed Miles: Hackney! Ciągle powtarzasz Bethnal Green, a ja jeszcze cię nie poprawiłem, w porządku.
David Farr: Hackney. Dla tych, którzy nie wiedzą, Hackney znajduje się tuż obok Bethnal Green.
Esme Cred Miles: (śmiech)
David Farr: I ona to przysłała i to było niesamowite. To było po prostu cudowne, zgodne z prawdą odtworzenie postaci. Bardzo instynktownie. Spojrzeliśmy na setki ludzi, ze Szwecji i Niemiec i innych, bo myśleliśmy o akcencie, ale Esme nie ma problemu z akcentami, więc było w porządku. I to był największy moment, w którym wszyscy odetchnęliśmy z ulgą, kiedy powiedzieliśmy: „tak, teraz będzie dobrze”.
Czy widziałeś film wcześniej?
Esme Creed Miles: Tak! Uwielbiałem ten film! Musiałem mieć jedenaście lub dwanaście lat, kiedy to wyszło. To jest niesamowite, tak. Szedłem na przesłuchanie do różnych rzeczy, ale kiedy to dostałem, powiedziałem: „Och, chwileczkę, prawda? Fajnie, byłoby wspaniale! Więc tak, myślę, że to był dla mnie bonus, ponieważ to była już taka fajna historia i tak ekscytująca rzecz, aby ją ponownie zinterpretować. A Saoirse to niesamowita aktorka, która naprawdę zainspirowała mnie jako młodą kobietę. To było naprawdę fajne, tak.
Wydaje mi się, że to klasyczne pytanie, ale czy kiedykolwiek spoglądasz na film, aby poinformować o swoim występie? A może odrzucasz go na bok, aby uczynić go swoim własnym?
Esme Creed Miles: Nie. Myślę, że byłoby to prawie trudniejsze i lekceważące dla ich artyzmu. Dla mnie nie obejrzałem tego wcześniej. Jestem osobą bardzo instynktowną, po prostu lubię sobie ufać i tak naprawdę nic nie wymyśliłem, jeśli chodzi o występ. Po prostu nauczyłem się linii i zobaczyłem, co się wydarzyło tego dnia.
David Farr: To była ogólna zasada. Mireille Enos, która gra Marisę, nigdy nie widziała tego filmu. Myślę, że to dobrze, bo na przykład w tej roli chcieliśmy pójść zupełnie inaczej. Chcieliśmy zacząć naprawdę cicho, normalną kobietę, która myśli, że odzyskała swoje życie i wszystko jest w porządku, a potem z lasu nadejdzie jej przeszłość, zasadniczo w postaci tej młodej kobiety. Myślę, że dla Mireille naprawdę pomogło stwierdzenie: „To jest scenariusz, mam te siedem godzin scenariuszy”. Jak w sztuce, dostajesz swój scenariusz i robisz to. To, że ktoś inny mógł zrobić tę produkcję w zupełnie inny sposób w innym mieście, nieważne, to w ogóle nie ma znaczenia, to takie samo podejście.
Elementy fabularne, o których przed chwilą rozmawialiśmy, które są obecne w serialu, a niekoniecznie w filmie, czy zawsze o nich myśleliście w filmie?
David Farr: Tak. To interesująca rzecz. Niewiele, jeśli mam być szczery - jest trochę - ale nie ma zbyt wiele, jeśli chodzi o tę część, której nie było w wyobraźni koncepcji tego, czym była pierwotnie. Ale, tak jak wyjaśniłem, po prostu nie można było zrobić wszystkiego w ciągu tej godziny i czterdziestu minut. To trochę tam było, ale to, co wyszło i zaskoczyło mnie podczas pisania, to rozwój postaci, szczególnie między dwiema młodymi kobietami, związek Hanny i Sophie, dziewczyną, którą poznaje w odcinku drugim. To była rzecz, kiedy zacząłem pisać, pomyślałem: „Bardzo mi się to podoba”, co oznacza, że to bogaty teren, po prostu działają. Mimo wszystko moją ulubioną sceną jest w zasadzie moment, w którym spotykają się na pustyni. Po prostu uwielbiam sposób, w jaki wyreżyserowała to Sarah Adina Smith. Uwielbiam wybór kostiumów, po prostu uwielbiam ten moment. Dla mnie to seria. To bardzo prosta scena, ale mówi wszystko, co musisz wiedzieć.
Cały ten odcinek jest niesamowity, odcinek drugi jest prawdopodobnie moim ulubionym z dotychczasowych. Mam ostatnie pytanie. Zbudowałeś ten program od podstaw. Napisałeś każdy odcinek oprócz odcinka piątego. Czy mógłbyś trochę porozmawiać, nie psując niczego, dlaczego był potrzebny, aby ten odcinek miał inną rękę?
David Farr: Pierwotnie miało być dwóch innych pisarzy. A potem moja droga przyjaciółka Mika, która jest bardzo utalentowana, doczekała się całego własnego programu. I przeprosiła najobficiej. Pomyślałem, że w tym momencie trochę szalone byłoby szukanie kogoś innego. Nie planowano mieć tylko jednego, planowano mieć dwa. Ingeborg to wspaniały duński scenarzysta, który pracuje głównie w kinie duńskim. Ma niewiarygodne poczucie charakteru, a ja po prostu chciałem, A, zrobić sobie przerwę, a także ... Jest młodą kobietą i byliśmy bardzo świadomi, myślę, że wszyscy z nas, a to jest trudne obszar do omówienia, ale myślałem, że ten film był w pewnym sensie dość męski, ma dużo energii w stylu „Joe”. Pomyślałem, że jest sposób, w jaki, być może, z Hanną, możesz być bardziej przez nią iz nią przez cały czas, zamiast ją celebrować, ale trochę bardziej z dystansu, jeśli to ma sens. I to jest bardzo subtelna, instynktowna rzecz, którą trudno rozpakować, ale myślę, że Sarah robi to bardzo dobrze, na przykład w odcinku pierwszym i drugim, a występ Esme ma tę cudowną, cichą intensywność. To nie jest efektowne. Myślę, że pisarstwo Ingeborg jest takie samo. Ten epizod jest bardzo emocjonalnym, dość cichym epizodem zdrowienia. Trudno o tym mówić bez zepsucia historii, ale Hanna wychodzi z czegoś. Myślę, że napisała to z taką cudowną wrażliwością. Naprawdę miło było… Myślę, że to może być jedna z pierwszych rzeczy, które napisała po angielsku. To było całkiem… Jej angielski jest fantastyczny, ale miło było dać jej tę szansę, a ona jest świetną pisarką.
Więcej: Przegląd telewizji Hanna
Hanna Premiera 29 marca na Amazon Prime.