47 Meters Down koncentruje się na siostrach, które zostają uwięzione w klatce do nurkowania w wodach robaczkowych. Oto dlaczego nurkowanie i rekiny były tak niedokładne.
Istnieje tendencja do wyolbrzymiania faktów, jeśli chodzi o cechy stworzeń w gatunku horroru i to samo można powiedzieć o 47 metrów w dół . Film rekina z Claire Holt i Mandy Moore miał swoją premierę w 2017 roku. Kontynuacja, 47 metrów w dół: bez klatki, od reżysera Johannesa Robertsa został wydany 16 sierpnia.
47 metrów w dół skupił się na dwóch siostrach, Kate i Lisie (Holt i Moore), podczas gdy podczas wakacji w Meksyku wybrali się na nurkowanie w jaskiniach. Mężczyzna, którego wynajęli, kapitan Taylor (Matthew Modine), pozwolił im wejść do klatki do nurkowania, ale grupa nie wiedziała, że kabel jest postrzępiony. Będąc w wodzie, kabel pękł, a siostry spadły na dno oceanu, 47 metrów pod powierzchnią, z dala od komunikacji z łodzi. Kate i Lisa nie tylko musiały martwić się o kurczące się dostawy powietrza, ale były też otoczone przez wielkie białe rekiny.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij poniższy przycisk, aby szybko rozpocząć ten artykuł.
Scenariusze przetrwania w horrorze są powszechne, nawet jeśli chodzi o rekiny jedzące ludzi. Szczęki , Open Water, The Shallows , i Meg to kilka popularnych filmów o przetrwaniu rekinów. Większość, jeśli nie wszyscy, przekracza granicę między fikcją a rzeczywistością - co jest zrozumiałe, jeśli chodzi o przerażenie widza. Biorąc pod uwagę, że sny o nurkowaniu w klatkach i rekinach trafiają na listy rzeczy do zrobienia, dzięki Tygodniowi Rekinów należy pamiętać, że filmy takie jak 47 metrów w dół polegaj raczej na fikcji niż na prawdzie. Wiele z nurkowań w filmie jest w rzeczywistości niedokładnych.
Na podstawie informacji dostarczonych przez doświadczonego nurka (via Odkryj magazyn ), wiele informacji dotyczących nurkowania z akwalungiem 47 metrów w dół był zawodny. Kiedy kabel klatki pękł, Kate i Lisa szybko zeszły na dno oceanu. Rezultatem był niewielki zakrwawiony nos, ale szybkie opadanie spowodowałoby poważne pęknięcie obu bębenków bębenkowych. Kobiety wydawały się bardzo zaniepokojone ilością powietrza, co było zrozumiałe, ale fakty dotyczące ich poziomu tlenu były fałszywe. Głębokość, na jakiej się znajdowali, wpłynęłaby na gęstość ich zasobów i tempo, w jakim pochłaniałyby powietrze. W rzeczywistości siostrom musiałoby brakować tlenu szybciej, zwłaszcza z powodu ich nadmiernego używania z powodu braku doświadczenia i paniki.
Podczas gdy Kate, Lisa i załoga próbowali wymyślić plan ratunkowy, kapitan Taylor położył duży nacisk na niebezpieczeństwo tworzenia się azotu we krwi w przypadku zbyt szybkiego wynurzenia. Sytuacja zwana „zakrętami” jest niebezpieczna, ale nie wyjaśnił im dokładnie, z jaką prędkością kobiety powinny płynąć na szczyt. Wystąpił również problem z „narkozą azotową”, która może wystąpić na głębokościach poniżej 30 metrów. Sytuacja mogła spowodować osłabienie, ale w przypadku filmu doprowadziła do dzikich halucynacji. Do końca 47 metrów w dół , okazało się, że Lisa miała halucynacje podczas próby ratowania dziewcząt i że wciąż utknęła na dnie oceanu. Akredytowali jej fałszywą rzeczywistość na narkozę azotową, co jest całkowicie niedokładne.
Oczywiście w przypadku rekinów wystąpiły znaczące nieścisłości. Kapitan Taylor ostrzegł dziewczyny, że jest świadkiem wielkich białych, które miały co najmniej 28 stóp, czyli około pięciu stóp więcej niż jakikolwiek rekin kiedykolwiek odkryty. Nawet rekin z 47 podobno miał tylko około 25 stóp długości. Wskazano również, że zachowanie rekinów jest nieprawidłowe, biorąc pod uwagę, że gatunek zwykle nie interesuje się ludźmi. Mogą zaatakować, ale zwykle jest to przypadek błędnej tożsamości iz pewnością nie prześladują ludzi przez długi czas, jak widać na 47 metrów w dół i inne filmy o rekinach. Ale co by to było za zabawne?
Kluczowe daty wydania
- 47 metrów w dół: bez klatki (2019) Data wydania: 16 sierpnia 2019 r