Karate Kid Part III jest jednym z najmniej lubianych wpisów w serii, ale wiele interesujących faktów na jego temat przeleciało pod radarem.
Oprócz Następny dzieciak karate (1994), Karate Kid Część III (1989) jest bez wątpienia najmniej przychylnym filmem w serii. Oprócz ponurej 15% oceny Rotten Tomatoes, film ma obecnie 36/100 Metascore i 5,2 / 10 IMDB. Poza krytycznymi niepowodzeniami film stał się najmniej dochodową częścią serii, zarabiając około 39 milionów dolarów przy budżecie 12,5 miliona dolarów.
Karate Kid Część III został wydany 30 czerwca 1989 roku. Historia odkrywa, że Cobra Kai sensei John Kreese (Martin Kove) jest zdeterminowany, by zemścić się na Danielu LaRusso (Ralph Macchio), korzystając z pomocy Terry'ego Silvera (Thomas Ian Griffith), eksperta karate i inny weteran Wietnamu. Więcej informacji można znaleźć w 10 faktach zza kulis Karate Kid Część III .
10Trudności Ralpha Macchio
Według gwiazdy Robyn Lively, która gra Jessicę w filmie, Ralph Macchio był niezwykle trudny do pracy na planie Karate Kid Część III . Macchio często przychodził do pracy do późna i narzekał na różne aspekty filmu.
Macchio przyznał później, że był niezadowolony ze scenariusza filmu, w wyniku czego zrobienie filmu było nieprzyjemnym doświadczeniem. Twierdził również, że nie podoba mu się ostateczna wersja filmu, co prawdopodobnie spowodowało, że opuścił serię prawie dwie dekady później z YouTube Original Cobra Kai .
9Romantyczna fabuła Nixed
We wstępnych szkicach scenariusza Daniel miał nawiązać romantyczną relację z Jessicą w filmie. Jednak Macchio usunął sekwencję, aby nie wzbudzić zazdrości swojej żony Phyllis.
Byłoby również niezwykle niewłaściwe przedstawienie związku seksualnego między Lively, która miała 16 lat w momencie kręcenia filmu, a Macchio, który miał wtedy 27 lat. Pomimo dziewięcioletniej różnicy wieku, Macchio nadal gra w filmie nastolatka.
8Wiek Thomasa Iana Griffitha
Mówiąc o wieku aktorów występujących w filmie, Thomas Ian Griffith zadebiutował w filmie fabularnym Karate Kid Część III . Gra Terry'ego Silvera, przebiegłego sensei Cobra Kai, który trenuje głównego wroga Daniela, Mike'a Barnesa (Sean Kanan).
Pomimo grania znacznie starszej postaci niż Daniel LaRusso, Thomas Ian Griffith jest w rzeczywistości cztery miesiące młodszy od Ralpha Macchio w prawdziwym życiu. Terry również służył w wojnie w Wietnamie, ale Griffith miałby zaledwie 13 lat w momencie zakończenia wojny w Wietnamie.
7Dom Terry'ego Silvera
Mówiąc o Terry Silver, jego dom jest nie tylko słynnym fragmentem historii architektury, ale został również przedstawiony w kilku innych głośnych filmach.
Siedzibą Terry'ego jest nikt inny jak Ennis House, zaprojektowany przez Franka Lloyda Wrighta w 1924 roku. Oprócz klasycznego horroru klasy B House on Haunted Hill, posiadłość została wykorzystana w takich filmach jak: Blade Runner, Day of the Locust, Black Rain, The Thirteenth Floor , a także serial telewizyjny Buffy the Vampire Slayer .
6Telefon Daniela i Lucille
W oryginalnym scenariuszu matka Daniela Lucille (Randee Heller) została całkowicie wykluczona z historii. To był pomysł Ralpha Macchio, aby sprowadzić ją z powrotem w jednej scenie, aby wyjaśnić jej nieobecność.
Macchio wpadł na pomysł, aby Daniel podzielił się rozmową telefoniczną z matką, podczas której wyjaśnia, że musi wrócić do Newark w stanie New Jersey, aby zająć się chorym krewnym. Randee Heller ponownie wciela się w rolę Lucille LaRusso w obu sezonach Cobra Kai jak dotąd.
5Przesłuchanie Seana Kanana
Aby wygrać rolę głównego rywala Mike'a Barnesa, Sean Kanan pokonał około 2000 innych aktorów / artystów sztuk walki. Trzeba przyznać, że Barnes nie tylko widział pierwszych dwóch Dziecko karate filmy po dziesięć razy w każdym, ale był takim fanem serii i zdeterminowany, by być jej częścią, że doprowadził przesłuchanie do skrajności.
Kiedy Kanan został wezwany na przesłuchanie, chciał zrobić tak silne wrażenie, że cofnął Macchio do kąta i zaczął go naprawdę onieśmielać. Barnes, który był wówczas zielonym pasem, również wyraził chęć ponownego wcielenia się w rolę Mike'a Barnesa Cobra Kai . Ponadto Kanan zaimprowizował część, w której nieustannie drwi z Daniela, aby „wstał” przed ostateczną bitwą.
4Uraz brzucha Seana Kanana
Sean Kanan był tak zdeterminowany, by wywrzeć trwałe wrażenie na ekranie, że podczas ich wykonywania wykonywał wszystkie własne akrobacje Karate Kid Część III . W jednym przypadku poważnie zranił ścianę brzucha.
Jedna sekwencja kaskaderska wymagała od Kanana agresywnego skoku na brzuch. Po wykonaniu tego wyczynu około 20 razy, Kanan zaczął zażywać paracetamol na narastający ból. Cztery dni później Kanan stracił przytomność i został przewieziony do szpitala, gdzie powiedziano mu, że zerwał ścianę brzucha i zaczął cierpieć z powodu wewnętrznego krwawienia.
3Paula Abdul Choreographed
Paula Abdul była gorętsza niż słońce w 1989 roku. W związku z tym podjęła rolę „choreografa tańca” w Karate Kid Część III , chociaż nie przychodzą na myśl żadne konkretne sceny taneczne.
Rola nie była nowa dla Abdula, który pełnił tę samą rolę w takich filmach jak Szkoła prywatna, Can't Buy Me Love, The Running Man, Action Jackson, Big, Coming to America , i więcej. Rok później Karate Kid Część III , Abdul przygotował choreografię podczas 62. ceremonii wręczenia Oscarów.
dwaPrzesłuchanie Jonathana Avildsena
John G. Avildsen wyreżyserował pierwsze trzy Karate Kid kino. Przy trzecim wpisie przesłuchał swojego syna Jonathana Avildsena do roli wojownika Cobra Kai Mike'a Barnesa. Jak wspomniano powyżej, Sean Kanan pokonał go i 2000 innych za tę rolę.
Jednak przesłuchanie Avildsena było tak mocne, że postać syna Terry'ego, Snake Silver, została napisana bezpośrednio dla niego przed rozpoczęciem produkcji. Film był debiutem ekranowym Avildsena, który miał zagrać rolę Druggy'ego w Rocky V Bieżącego roku.
1Nie podobał mi się gwiazda i reżyser
John G. Avildsen i gwiazda Ralph Macchio byli bardzo nieszczęśliwi w swoim czasie Karate Kid Część III i nie przejmowałem się zbytnio ostatecznym rezultatem, gdy został wydany.
Według wywiadu, którego Avildsen udzielił w 2000 roku i od tego czasu powtarzał w 2015 , czuł, że film był tanią imitacją pierwszego filmu, który wprowadzałby w zakłopotanie tych, którzy nigdy nie widzieli oryginału, i obrażał tych, którzy go widzieli. Zgodził się również z twierdzeniem Macchio, że scenariusz był niedbały i został zbyt często przepisany. Avildsen również dzwonił publicznie Karate Kid Część III „okropny film”.